Wszelkie materiały (treści, teksty, ilustracje, zdjęcia itp.) użyte w historii są objęte prawem autorskim i podlegają ochronie na mocy „Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych”
z dnia 4 lutego 1994 r. (tekst ujednolicony: Dz.U. 2006 nr 90 poz. 631).
Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie tych materiałów w całości lub w części bez zgody autora jest zabronione.
„Wszystko co tylko istnieje, ma swoją historię,
którą winniśmy skrzętnie notować
i przekazywać potomnym”…
którą winniśmy skrzętnie notować
i przekazywać potomnym”…
Samborzec - zdjęcie z 1890 roku, fotografował A. Sadowski, źródło: zbiory IS PAN |
WSTĘP
Pisać historię szkoły jest rzeczą trudną i odpowiedzialną,
tym bardziej historię placówki dydaktyczno – wychowawczej o tak bogatej
tradycji.
Niniejsza kronika spisana została w roku szkolnym
2017/2018. Wiedza o początkach historii obecnego Zespołu Publicznych Placówek
Oświatowych w Samborcu oparta została w głównej mierze na kronikach – gminnej, szkolnej
i przedszkolnej, książkach (bibliografia), wpisach internetowych, rozmowach
i wywiadach z regionalnymi historykami, mieszkańcami oraz z dyrekcją i nauczycielami
pracującymi w przedszkolu i w szkole. Kroniki szkolne prowadzone systematycznie
od początków szkoły, w których zapisano najważniejsze wydarzenia z życia
przedszkola i szkoły oraz strony internetowe
i blogi placówki okazały się niezwykle pomocne. Podczas pisania niniejszej
kroniki bardzo przydatna okazała się także praca magisterska Pani Teresy
Łukawskiej. Przy pisaniu kroniki wykorzystałam także własne wspomnienia, materiały i zdjęcia.
HISTORIA SZKOŁY W SAMBORCU
Historia naszej szkoły sięga połowy XIX wieku. Informacje na ten temat są jednak bardzo skromne. Niektóre z nich są sprzeczne i należy
zostawić je samosądowi.
Pierwsze
dokumenty znajdujące się w archiwum w języku rosyjskim pochodzą z roku
szkolnego 1912 – 1913. Od roku 1914 dokumentacja prowadzona jest w języku
polskim. Znajdują się w niej informacje na temat nauki w latach wcześniejszych,
są one jednak niewystarczające aby ustalić stan faktyczny.
W
kronice gminnej napisane jest:
„Dwukondygnacyjny i zarazem jednopiętrowy
oraz dwupiętrowy gmach Zbiorczej Szkoły Gminnej w Samborcu – stojący tuż u
podnóża lessowego wzgórza zwrócony jest frontem na południowy zachód z także do
głównej trasy komunikacyjnej o relacji Sandomierz – Kraków. Budynek ten zda się
górować swoją wysokością i bielą oraz wielkością okien nad rozstawionymi wzdłuż
owej trasy zabudowaniami wsi i jednocześnie panować nad niziną Powiśla. Obok
tego gmachu od strony wschodniej stoi parterowy budynek szkolny, wymurowany w
1909 roku”.
Z dokumentów
Archiwum Państwowego w Kielcach – oddział w Sandomierzu wynika natomiast, iż szkoła
w Samborcu została założona i pobudowana w 1890 r. Szkoła ta spaliła się w roku
1911 i została powtórnie pobudowana w 1912 r.
W
pracy magisterskiej Pani Teresy Łukawskiej znajdują się informacje, iż w roku
szkolnym 1911/1912 w związku z pożarem ojciec błogosławionego księdza
Władysława Miegonia, Stanisław prowadził zajęcia w swoim własnym domu na prośbę
syna. Osoby zdolne i zamożne chodziły do szkoły w Sandomierzu. Pierwszym
nauczycielem i jednocześnie kierownikiem szkoły w Samborcu był Piotr Głodo.
Urodził się 27 czerwca 1868 r. w gminie Rytwiany, a nauki pobierał w seminarium
w Solcu, w powiecie iłżeckim. W Samborcu pracował od 1907 r. do 1911 r., a w
1913 r. powtórnie wrócił do odbudowanej po pożarze szkoły. To jego sprawozdania
i opinie stanowią istotną część dokumentów na temat początków szkoły. Piotr
Głodo sporządził 31 grudnia 1915 r. wykaz o stanie szkoły w Samborcu, w którym
pisał, że szkołę utrzymywali mieszkańcy całej gminy płacąc rocznie po 3
kopiejki od morgi ziemi. Oprócz tego rząd dokładał 363 ruble rocznie. Szkoła
posiadała spisany inwentarz majątku szkolnego, w skład którego wchodziło 22
ławki, 3 tablice, 2 stoły, 5 krzeseł, 1 szafa, 1 zegar ścienny, 1 mapa Europy,
35 obrazków o historii, 2 tablice metryczne rosyjskich miar, 32 obrazki z
mapkami po rosyjsku i 20 obrazków innych. Budynek szkolny, budynki gospodarcze
i wychodki były w dobrym stanie. Sala szkolna posiadała długość 15,5 łokcia,
szerokości 17 łokci a wysokości 6. Część szkoły była ogrodzona sztachetami. W
szkole potrzebna była naprawa ogrodzenia ogrodu szkolnego, który został spalony
w 1914 r. przez przechodzące wojska. Odremontowanie ścian w sali szkolnej i w
mieszkaniu nauczyciela, poprawienie pieców w kuchni, zastąpienie pękniętych
szyb nowymi, okratowanie i naprawa zepsutych okien. Ogród szkolny miał
powierzchnię 0,5 morgi. Był częściowo ogrodzony. W 1914 r. przy szkole został
założony sad, w którym rosły jabłonie, grusze, wiśnie, śliwy i porzeczki. Przy
szkole był kwiatowy ogródek oraz pasieka. Do szkoły należało 6 morgów ziemi
(przy szkole ponad 3 morgi górzyste i opłacalne reszta w Wielogórze).
Wykaz
z 1 września 1916 roku zawiera liczbę dzieci z wiosek gminy Samborzec
zapisanych do szkoły: z Samborca 21 dzieci, Żyć (Polanów) -12, Malice – 9,
Łojowice – 2, Strochcice – 3, Gorzyczany – 16, Szewce – 1, Zajeziorze – 9,
Skotniki – 3. Razem 76 dzieci w tym 59 chłopców i 17 dziewczynek.
Na
terenie gminy wielu mieszkańców było w latach przedwojennych analfabetami.
Zachodziła potrzeba tworzenia nowych szkół i rozszerzania już istniejących.
Szkoła obok nauki czytania i pisania obejmowała naukę o hodowli drzew
owocowych, zakładaniu pasieki, o szkodliwości spożywania alkoholu oraz o
historii i geografii naszego kraju. Tworzono równie kursy fachowe dla
młodzieży, która ukończyła szkoły ludowe.
Kierownik szkoły Piotr Głodo w roku 1921 przeprowadził kurs dla
analfabetów oraz zorganizował harcerski
kurs instruktażowy.
W szkole ze względu na poszanowanie tradycji i
kultury do pracy mogły pracować tylko odpowiednio przygotowane osoby. W roku
szkolnym 1921/1922 do szkoły w Samborcu zaczął pracować nowy nauczyciel Czesław
Maśliński. Szkoła liczyła 128 uczniów.
W 1923 roku Pana Piotra Głodo zastąpił Stefan
Wędrychowicz. W roku szkolnym 1923/1924 szkoła w Samborcu liczyła trzech
nauczycieli – byli to kierownik szkoły Czesław Maśliński, Maria Lewicka i Maria
Jańczurówna. W 1924/1925 roku nastąpiły dalsze zmiany wśród nauczycieli –
wówczas pracowali Czesław Maśliński od 1921 roku, Franciszek Mazgaj – od 1924
roku, Maria Mazgajowa – od 1923 roku oraz ksiądz Stanisław Tytko.
W roku
szkolnym 1924/1925 ogólna liczba dzieci w wieku szkolnym (od 7 do 14 lat)
wynosiła 164, w tym 87 chłopców i 77 dziewcząt.
W tym samym roku kierownik szkoły Czesław
Maśliński wystosował pismo, w którym argumentował konieczność rozbudowy szkoły
coraz większymi potrzebami mieszkańców okolicy. Dzieci, które chciały dalej się
uczyć musiały dojeżdżać do szkól w Klimontowie czy w Sandomierzu lub mieszkać
na stancjach, na co wielu mniej zamożnych rodziców nie było stać. Kierownik
szkoły wysunął pomysł nadbudówki do istniejącej już szkoły, co dałoby w efekcie
4-5 sal lekcyjnych oraz mieszkania dla 4-5 nauczycieli. W dalszej perspektywie
widział budowę nowego budynku szkolnego (stary miałby być mieszkalnym) a jego
realizację wycenił na 16 - 20 tysięcy złotych. Część kosztów mieli pokryć
mieszkańcy.
W 1925 roku w gminie Samborzec istniały szkoły
w Bogorii, Zawierzbiu, Złotej, Skotnikach, Milczanach, Wielogórze,
Andruszkowicach i Zajeziorzu.
W roku
szkolnym 1927/1928 kierownikiem szkoły został Maria Mazgajowa ze względu na
urlop Czesława Maślińskiego z powodu choroby. Do nauczycieli dołączyli Natalia
Wójcikowska i Teodor Snopek. Liczba uczniów wynosiła 120 - 76 chłopców i 44 dziewczęta. Nauczyciele
dostali wytyczne do kształcenia u dzieci świadomości regionalnej poprze
wycieczki krajobrazowe. Odbyły się wówczas wycieczki na wykopaliska
archeologiczne w Złotej, do dopływu rzeki Koprzywianki, do miejscowości Żyć
oraz parostatkiem do Zawichosta.
W roku
szkolnym 1928/1929 kierownikiem szkoły został Adam Sarnecki. Uczyli także
wówczas Maria Janczurówna, Wanda Szpilkówna, Wincentyna Furmanówna, Czesław
Maśliński i Krystyna Petekówna.
W roku szkolnym 1929/1930 po raz pierwszy wybrano Radę Rodziców - jej przewodniczącym został Paweł Krakowski ze wsi Żyć a zastępcą Sebastian Bril z Szewc.
W roku 1932 w szkole były dwie izby lekcyjne o powierzchni 30 m2 , 46 m2 druga, trzy pokoje na mieszkania dla nauczycieli i jedna kuchnia. Szkoła miała boisko o powierzchni 320 m2 , dwie ubikacje dla chłopców i trzy dla dziewcząt.
Kierownik szkoły Adam Sarnecki prowadził pracę
społeczno-oświatową z tutejszą Ochotniczą Strażą Pożarną. Spotkania odbywały
się wówczas w szkole, gdyż remiza była na ukończeniu budowy. Chłopcy i
dziewczęta zgrupowani w Staży Ochotniczej urządzali przedstawienia i zabawy,
występowali na uroczystościach narodowych i byli aktywni podczas pożarów. W
Samborcu odbywały się wówczas: uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego, Święto
Niepodległości 11 listopada, 19 marca poranek ku czci marszałka Piłsudskiego, 3
maja Święto Konstytucji, uroczyste zakończenie roku szkolnego.
W roku szkolnym 1932/1933 do szkoły zapisano
185 dzieci. Szkoła wymagała zupełnego i gruntownego remontu.
W roku szkolnym 1936/1937 zgłoszono 196
uczniów. Oprócz zajęć lekcyjnych prowadzono bibliotekę i świetlicę, dział PCK,
Koło Miłośników Książek, SKO, koło plastyczne i chór szkolny. Plan wychowawczy
dotyczył punktualności, pilności, grzeczności, czystości zeszytów w oddziale najmłodszym, w starszych
polepszenia pisowni, umiejętności dysponowania czasem na naukę, poszerzenia
wiadomości z historii i z geografii.
Strój świąteczny ucznia szkoły w Samborcu - rok szkolny 1936/1937, źródło: Władysława Cebula z domu Broś (praca magisterska - Teresa Łukawska) |
Strój świąteczny ucznia szkoły w Samborcu - rok szkolny 1936/1937, źródło: Władysława Cebula z domu Broś (praca magisterska - Teresa Łukawska) |
Grono
pedagogiczne w roku szkolnym 1936/1937 tworzyli: Adam Sarnecki, Wilkowicz, K. Kopyto,
Wędrychowicz.
Uczennice klasy VI przed budynkiem szkoły w roku szkolnym 1938, źródło: Władysława Cebula z domu Broś (praca magisterska - Teresa Łukawska) |
W roku 1939 zajęcia z powodu wybuchu II wojny
światowej rozpoczęły się 18 października. Do szkoły w Samborcu zapisanych
zostało 219 uczniów, nad którymi opiekę sprawowali Sarnecki, Wilkowicz i Opoka. W styczniu i w lutym z powodu silnego mrozu
część dzieci nie uczęszczała na zajęcia z powodu braku odpowiedniej odzieży i
obuwia. Z powodu braku podręczników wycofanych z nauki przez okupanta wyniki
nauczania uległy pogorszeniu. Wycofano przedmiot historii, nauka geografii
obejmowała tylko geografię fizyczną a religii uczył każdy opiekun w swojej
klasie. Wytyczne władz oświatowych
okupanta w tamtych czasach dotyczyły odpowiednich nawyków postawy ciała,
oszczędności papieru i zeszytów szkolnych oraz zbierania ziół leczniczych.
W
czasie drugiej wojny światowej zajęcia w szkole w Samborcu odbywały się dość
regularnie przy średniej frekwencji uczniów około 59,6 % co spowodowane było
dużymi mrozami i brakiem opału na ogrzanie sal lekcyjnych a także dwukrotne
zarekwirowanie sal przez wojsko w 1940
roku oraz 1943 roku. W roku 1940 zajęcia w szkole odbywały się co drugi dzień
na zmianę dla różnych oddziałów, co było efektem zajęcia przez wojska jednej z
sal. Salę te odzyskano w 1941 roku. W
roku 1943 przedłużono rok szkolny o dwa tygodnie – czas ten został poświęcony
na wyczerpanie i utrwalenie materiału naukowego.
Według
słów pani Marii Sendrowicz, kierownik Sarnecki na czas wojny ukrył i pochował
mapy, również historyczne. Twierdziła ona również, że w domu odbywały się
spotkania tajnych kompletów, gdzie uczył Stępiński – nauczyciel z Zajeziorza. W
tym czasie bezpieczeństwa uczących się pilnował gospodarz domu Stanisław
Miegoń. Nauka ta trwała od początków 1943 roku do lutego 1944 roku. Drugi
komplet był u Franciszka Misiudy.
Wzmianki
o szkole pochodzące z roku 1972/1973 znajdują się także w kronice gminnej. Na terenie gminy Samborzec zadania
oświatowo-wychowawcze realizowane były wówczas w Gminnej Szkole Zbiorczej w
Samborcu z sześcioma szkołami podstawowymi tj. w Złotej, w Zawierzbiu, w
Skotnikach, w Chobrzanach, w Janowicach i w Śmiechowicach oraz w Liceum
Ogólnokształcącym i Liceum Rolniczym w
Chobrzanach a także w trzech przedszkolach: w Złotej, Chobrzanach i
Gorzyczanach.
Więcej
informacji na temat naszej placówki – Zbiorczej Szkoły Gminnej znajduje się w zapiskach kroniki gminnej w
latach 1973 -1978:
„Budowę piętrowego gmachu
szkolnego rozpoczęto zaraz po wyzwoleniu Polski spod okupacji hitlerowskich
Niemiec. Dzięki usilnym staraniom byłych wójtów gminy Samborzec - Misiudy Jana
z rogu wsi Złotej, Radzimowskiego Władysława ze Skotnik, Ćwieka Władysława z
Bogorii Skotnickiej i sekretarza Urzędu Gminnego w Samborcu – Kamińskiego
Mariana oraz kierownika Szkoły Podstawowej w Samborcu – Ziemińskiego Bronisława
zbudowano połowę gmachu szkolnego. Przy dotacji ze skarbu Państwa nowy budynek
szkolny oddano do użytku w 1949 roku tj. po 40 latach eksploatacji budynku
starej szkoły z 1909 roku.”
Zbiorcza Szkoła Gminna w Samborcu w latach 1973-1978, źródło: Kronika gminna |
W
miarę powiększania terenu gminy Samborzec na skutek zmian w podziale
administracyjnym powiatu sandomierskiego były kierownik Szkoły Podstawowej w
Samborcu a późniejszy jej dyrektor Ziemiński Bronisław przy współudziale przewodniczącej Gromadzkiej
Rady Narodowej w Samborcu – Wiśniewskiej Janiny, podjęli dalsze starania w
sprawie rozbudowy nowego budynku szkolnego dla przyszłej X-leniej zbiorczej
Szkoły Gminnej w Samborcu. Wkrótce po pozytywnym załatwieniu podjętych
starań w powyższe sprawie, dyrektor
szkoły Erderbergen -Ziemiński Bronisław przystąpił do rozbudowy nowego budynku szkolnego.
Jednak dzieła tego nie doprowadził do końca, gdyż jesienią 1972 roku przeszedł
na zasłużoną emeryturę jako dyrektor szkoły w stanie spoczynku. Wówczas z dniem
1 września 1972 roku stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej w Samborcu wraz z
dwuletnią Szkołą Przysposobienia Rolniczego w Samborcu przejął Jarzyna Jan i
jednocześnie podjął on dalsze prace związane z rozbudową budynku dla przyszłej Zbiorczej
Szkoły Gminnej w Samborcu.
Podczas
niemal 25 - letniej pracy dyrektor Bronisław Erderbergen -Ziemiński był wielce oddany tej szkole i nie szczędził swojej pracy dla wychowania oraz kształcenia
przyszłych obywateli PRL. Z jego inicjatywy upamiętniono – przed nowym
budynkiem szkolnym – miejsce bolesnej męki polskiego narodu rozstrzelanych
dziesięciu Polaków przez ludobójców hitlerowskich. Pomordowani Polacy jako
zakładnicy byli przywiezieni przez hitlerowskich gestapo z więzienia w Ostrowcu
Świętokrzyskim w 1943 roku. Aby w pamięci przyszłych pokoleń pozostało to tragiczne wydarzenie przed gmachem szkolnym wmurowano tablicę z napisem: "W tym miejscu spoczywają prochy 10 uczestników ruchu oporu rozstrzelanych w 1943 roku przez hitlerowskich okupantów". Przed gmachem szkolnym znajdują się także tablice z nazwiskami przywiezionych i rozstrzelanych tu zakładników, nazwiska cywilnych ofiar rozstrzelanych przez okupanta i tych, którzy zginęli w obozach koncentracyjnych a pochodzili z gminy Samborzec.
Ponadto trwałym i widocznym pomnikiem długoletniej pracy dyrektora Ziemiańskiego Bronisława stała się frontowa część piętrowego budynku szkolnego z 1949 roku wraz z początkowym zagospodarowaniem przed nim terenu w postaci posadzonych kilkunastu smukłych tui i innych drzew ozdobnych oraz ozdobnych krzewów, ogrodzonych siatką metalową od strony szosy”. Od 1949 roku Bronisław Ziemiński stale szkołę rozbudowywał. W roku szkolnym 1946 zbudowano barak, w którym mieściły się dodatkowe sale lekcyjne.
Ponadto trwałym i widocznym pomnikiem długoletniej pracy dyrektora Ziemiańskiego Bronisława stała się frontowa część piętrowego budynku szkolnego z 1949 roku wraz z początkowym zagospodarowaniem przed nim terenu w postaci posadzonych kilkunastu smukłych tui i innych drzew ozdobnych oraz ozdobnych krzewów, ogrodzonych siatką metalową od strony szosy”. Od 1949 roku Bronisław Ziemiński stale szkołę rozbudowywał. W roku szkolnym 1946 zbudowano barak, w którym mieściły się dodatkowe sale lekcyjne.
W roku szkolnym 1948/1949 liczba dzieci
wynosiła 229, było 5 sal lekcyjnych z
siedmioma klasami. W szkole pracowali Maria Ziemińska, Maria Leżuch, Janina
Kamińska, Piotr Studziński i Irena Gawrońska.
Pani Maria Leżuch prowadziła kancelarię szkolną.
Zdjęcie w szkole w Samborcu w 1960 roku, w oddali Irena Gawrońska, źródło: Praca magisterska Teresa Łukawska |
Po wojnie nastąpiły przemiany
organizacyjne wprowadzone przez Resort
oświaty PKWN polegające na likwidacji szkół I i II stopnia a tym samym
ujednoliceniu szkół powszechnych i utworzeniu wyłącznie klas jednorocznych. 1
lipca 1946 roku na mocy Ministerstwa Oświaty wprowadzono klasę siódmą do szkoły
powszechnej. PPR podjął decyzję o utworzeniu 11 letniej szkoły
ogólnokształcącej, w skład którego
wchodziło 7 klas szkoły ogólnokształcącej stopnia podstawowego oraz 4 letnie
liceum ogólnokształcące. Do 1966 roku organizacja szkoły nie uległa istotnym
zmianom. W roku szkolnym 1966/1967 wprowadzono klasę ósmą.
Wykaz nauczycieli
w roku 1970 :
1. Bronisław Erderbergen-Ziemiński – kierownik
2. Zofia
Dąbrowska
3. Genowefa
Mendala
4. Maria
Podsiadło
5. Barbara
Bażant
6. Elżbieta
Lipiec
7. Teresa
Lubszczyk
8. Maria
Makowska
9. Daniela
Łukawska
10. Janina
Tymura
11. Anna
Grzegorska
12. Danuta
Winiarczyk
13. Kazimiera
Zych
14. Władysława
Kapanowska
15. Emilia
Rowińska
16. Maria
Łukawska
W związku ze zmianami oświatowymi Uchwała
Sejmu z 19 października 1973 roku zakładała w każdej gminie założenie szkoły
zbiorczej. 2 września 1973 roku na mocy
zarządzenia kuratora okręgu szkolnego w Kielcach przekształcono Szkołę Podstawowa
na Zbiorczą Szkołę Gminną w Samborcu. Jej dyrektorem został Jan Jarzyna a
zastępcą Janina Tymura. Za czasów Jana Jarzyny w 1978 roku podjęto budowę sali
gimnastycznej, jako budynku wolnostojącego. Do szkoły wpływało wiele pomocy
dydaktycznych i naukowych.
W latach 1972 i 1973 dyrektor
szkoły Jarzyna Jan podjął usilne starania w celu dokonania kapitalnego remontu
starego budynku szkolnego. W tym przedsięwzięciu dyrektora Jarzyny społeczny
współudział zaoferował Komitet Rodzicielski Szkoły Podstawowej w Samborcu ze
swoim przewodniczącym Tworkiem Adamem na czele wraz z dyrektorem seniorem. W
wyżej wymienionych latach urządzono w zachodniej części budynku starej szkoły
świetlicę i kuchnię szkolną. Natomiast we wschodniej części tegoż budynku
zlikwidowano mieszkanie dyrektora Ziemieńskiego i zaadaptowano je na gabinet
dyrektora oraz kancelarię szkolną. Wówczas dyrektor Ziemiński Bronisław i
dyrektor Jarzyna Jan zamieszkali na stałe w Sandomierzu, skąd nowy dyrektor
szkoły co dzień kursowym autobusem dojeżdżał do Samborca.
Od
września 1974 roku w Samborcu funkcjonowała Zasadnicza Szkoła Rolnicza,
w której w 1976 roku pobierało naukę 41 uczniów. Dyrektor Zbiorczej
Szkoły Gminnej w Samborcu Jarzyna Jan jako przedstawiciel oświaty i wychowania
na terenie gminy samborzeckiej na posiedzeniu Gminnej Rady Narodowej w Samborcu
w dniu 21 marca 1975 roku przestawił koncepcję „przyszłej powszechnej szkoły średniej oraz jednolitej i równocześnie
zróżnicowanej tak, by każdy według możliwości i zainteresowań mógł zawsze ukończyć odpowiedni szczebel i
kierunek edukacji”. Przed oświatą postawiono wówczas następujące główne
zdania: „podniesienie na wyższy poziom
nauczania i wychowania oraz prowadzenia w każdej szkole działalności opieki
wychowawczej dla dzieci wieku przedszkolnego”. W reorganizacji oświaty
i wychowania na wsi zadecydowały następujące czynniki: „ilość młodzieży w poszczególnych rejonach szkolnych, baza lokalowa
szkół, wysoko wykwalifikowana kadra nauczycielska, warunki komunikacyjne na
terenie gminy”. Przyszła szkoła w Samborcu ma stać się szkołą ośmioklasową. Na tym posiedzeniu ówczesny
dyrektor podjął temat rozbudowy budynku szkolnego w Samborcu.
W 1974 r. do współpracy z dyrektorem Jarzyną
Janem włączył się nowo wybrany Komitet Rodzicielski Szkoły Podstawowej w
Samborcu na czele z przewodniczącym Śmiechowskim Gustawem, który wówczas
piastował to stanowisko społeczne aż to 1977 r. włącznie. Dzięki czynom
społecznym o wartości 180 000 złotych w 1974 r. wybudowano fundamenty pod planowaną rozbudowę szkoły,
wybudowano kanalizację, wybudowano i uzupełniono trwałe ogrodzenie przy szkole.
Usunięto z terenu szkolnego stare budynki gospodarcze w postaci stodoły i
chlewu. W 1975 r. wartość czynów społecznych wynosiła 200 000 złotych przy
dobudowaniu trzech sal lekcyjnych i trzech pomieszczeń pomocniczych. Wówczas
usunięto kawał góry z terenu szkolnego, celem wygospodarowania dużego placu
szkolnego do ćwiczeń na wolnym powietrzu oraz do częściowego wykorzystania tego
terenu pod rozbudowę szkoły. Przy niwelacji terenu szkolnego wywieziona ponad
100 000 m3 ziemi lessowej na budowę dróg publicznych i na
wzmocnienie wałów ochronnych rzeki Koprzywianki. Doprowadzono wodę do budynków
szkolnych oraz przy dobudowano cztery sale lekcyjnych i trzy sale pomocnicze.
Następnie w 1977 r. dokonano adaptacji piwnic pod nowym gmachem szkolnym na
kotłownię do centralnego ogrzewania do pomieszczeń szkolnych oraz dobudowano
wolno stojący komin dla kotłowni.
Szkoła w 1975 roku podjęła trud remontu i
rozbudowy oraz stworzenia boiska szkolnego. Wzbogacano szkołę w pomoce i sprzęt
– ławki, biurka, szafy oraz sprzęt sportowy.
Szczególny nacisk położony był na zachowanie się ucznia w czasie lekcji, jednolity ubiór
uczniowski, pozostawienie klas po zajęciach w porządku, czyszczenie obuwia,
utrzymanie w należytym stanie kącika czystości, pozdrawiania nauczycieli i nie
pozostawiania w klasie uczniów podczas nieobecności nauczyciela. Ważne było
staranne prowadzenie zeszytów przedmiotowych i utrzymanie czystości pomieszczeń
szkoły. W zakresie gospodarczym dyrektor Jarzyna wygospodarował pokój
nauczycielski i nadzorował rozbudowę
skrzydła szkoły, stworzyło boisko do gier i zabaw, dokonał remontu budynku i
wybudował salę do zajęć wychowania fizycznego. W 1977 roku założono C. O.
W
okresie dyrektora Jarzyny istniały zespoły samokształceniowe, których praca
polegała na prowadzeniu pokazowych lekcji.
Przewodniczącą międzyszkolnego zespołu samokształceniowego była wówczas
Pani Elżbieta Lipiec. Dyrektor Jarzyna doceniał każdy wysiłek nauczyciela i po
odejściu Zimińskiego rozpoczął wdrażanie nowości, uczestniczył w zajęciach,
zgłaszał uwagi i opinie, dopingował do dokształcania się. Pierwszym magistrem w
szkole była nauczycielka języka polskiego Genowefa Mendala.
W roku
1978 dokonano nowych wyborów do Komitetu Rodzicielskiego Zbiorczej Szkoły
Gminnej w Samborcu i spośród wybranych członków na przewodniczącego tegoż
komitetu powołano Lipca Czesława. Nowo wybrany Przewodniczący Komitetu
Rodzicielskiego Zbiorczej Szkoły Gminnej w Samborcu w dalszym ciągu organizował
czyny społeczne przy montażu instalacji centralnego ogrzewania w szkole i przybudowie
wewnętrznych sanitariatów w wartości 100 000 złotych. Na wyposażenie
klasopracowni i pokoju nauczycielskiego wydano 250 000 złotych.
Dane
liczbowe uczniów i nauczycieli tej szkoły, za lata 1973-1978 włącznie
przedstawia poniższa tabela:
Elżbieta Lipiec ze swoimi podopiecznymi, lata 70-te. źródło: Archiwum szkoły |
Imienny wykaz nauczycieli uczących w tej szkole tylko w okresie lat szkolnych od 1972/1973 do 1977/1978 włącznie:
Od lewej
siedzą w I rzędzie: Genowefa Mendala, Irena Heciak, od lewej siedzą w II rzędzie:
Anna Grzegorska, Krystyna Kolasińska-Pater, źródło Stefan Sendrowicz
|
Klasa VI z wychowawczynią Ireną Heciak w 1976 roku, źródło: Praca magisterska Teresy Łukawskiej |
W najstarszej szkolnej
kronice – „Złotej księdze” - pochodzącej
z roku szklonego 1975 – 1976 opisane są działania SKTPPR - Szkolnego Koła Towarzystwa Przyjaźni
Polsko-Radzieckiej przy Zbiorczej Szkole Gminnej w Samborcu, którego opiekunem
była nauczycielka języka rosyjskiego - Pani Anna Grzegorska. Towarzystwo
Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (TPPR) było jedną z najbardziej wpływowych
organizacji w PRL. W latach 70. należało do niego ponad 3 mln osób, głównie
pracowników instytucji państwowych, zakładów pracy i uczniów, którzy byli
zapisywani na lekcjach rosyjskiego tworząc koła szkolne. Koncentrowały się one na organizowaniu głównie imprez
propagandowych, takich jak obchody rocznic rewolucji październikowej, wycieczek
do ZSRR, wymianę grup (tzw. "pociągi przyjaźni"), dni radzieckiej
kultury, techniki, książki, filmu, okolicznościowe akademie, seanse kreskówek,
wystawy pod hasłem „Lenin w grafice”.
W związku z
dochodzeniami w szkole 60-
rocznicy rewolucji Październikowej SKTPPR
zorganizowało w dniach 1-2 X 1977 wycieczkę na trasie Kraków- Zakopane –
Poronin. W tym samym roku szkolnym
z okazji 108 rocznicy W.I. Lenina została
urządzona wystawa poświęcona życiu i działalności wodza rewolucji
socjalistycznej. Były na niej ilustracje, własnoręcznie wykonane albumy,
czasopisma, zdjęcia, plakaty a także popiersie W.I. Lenina wykonane z gliny
przez Pana Adama Mendalę.
Co roku w szkole odbywają się uroczyste ślubowania klas I.
Członkowie SKTPPR kl. VI – VII dali występ z okazji 1 maja, obchodzono również święto Armii Radzieckiej.
Uczniowie klas I wraz z dyrektorem Janem Jarzyną oraz wychowawcami Elżbietą Lipiec i Marią Podsiadło, źródło: Kronika szkolna |
Występy uczniów klasy I b, źródło: Kronika szkolna |
Pasowanie na ucznia, nauczyciele - Teresa Stępińska, Maria Podsiadło - 4.09.1978 r., źródło: Kronika szkolna |
Klasa I a z wychowawczynią Elżbietą Lipiec, źródło: Kronika szkolna |
Wspólna herbatka uczniów klas I a i b, źródło: Kronika szkolna |
Członkowie SKTPPR kl. VI – VII dali występ z okazji 1 maja, obchodzono również święto Armii Radzieckiej.
źródło: Kronika szkolna |
22 IV 1979 r. jak jest napisane w kronice obchodzono 109
rocznice urodzin W.I Lenina. Z tej okazji członkowie SKTPPR przygotowali apel
poświęcony życiu i działalności wodza Rewolucji Październikowej na temat
„Lenin - przyjaciel dzieci”. Wystawka
cieszyła się dużym zainteresowaniem wśród młodzieży.
źródło: Kronika szkolna |
źródło: Kronika szkolna |
W roku szkolnym 1979/1980 SKTPPR zrzeszało 67 członków,
którzy realizowali zadania wynikające z ogólnego planu pracy. W tym roku
szkolnym w Sandomierzu 6.11.1979 roku odbyła się uroczystamanifestacja przyjaźni z okazji 62 rocznicy Wielkiego
Października z udziałem członków SK TPPR - przedstawicieli szkoły w Samborcu.
źródło: Kronika szkolna |
Dnia 7 lutego 1980 r. w Zbiorczej Szkole Gminnej w Samborcu
odbyły się eliminacje konkursu Języka Rosyjskiego, w których wzięli udział
członkowie SKTPPR.
Wykaz nauczycieli w roku 1980
1. Jan Jarzyna – dyrektor
2. Janina Tymura – wicedyrektor
3. Teresa Stępińska
4. Maria Łukawska
5. Daniela Łukawska
6. Maria Podsiadło
7. Kazimiera Zych
8. Stanisława Pałkus
9. Elżbieta Lipiec
10. Anna Grzegorska
11. Wiesława Garnuszek
12. Zofia Duma
13. Wanda Wierzchowska
14. Rozalia Kossak
15. Elżbieta Zych
16. Barbara Brzostowska
17. Stanisława Pałkus
18. Helena Orłowska
19. Maria Stefaniak
20. Emilia Rawińska
21. Krystyna Pater
22. Irena Heciak
23. Helena Marzec
24. Genowefa Mendala
We wrześniu 1981
roku dyrektorem Szkoły Podstawowej imieniem Tadeusza Kościuszki w Samborcu
został Józef Rzepka. Dyrektor Rzepka przeprowadził szkołę przez dwie reformy
ustrojowe w Polsce w 1989/1990 roku oraz
w 1999/2000 roku. Podczas jego dyrektorowania szkoła przechodziła różne dzieje
– zawsze jednak była największą w gminie. Dyrektor Rzepka przeprowadził
placówkę przez trudny okres przebudowy
ustroju państwa i reform oświatowych dążąc do jej rozbudowy i polepszenia
warunków pracy i nauki. W trudnych i ciężkich latach 80-tych za
czasów dyrektora Józefa Rzepki udało się powiększyć bazę lokalową starej
szkoły, przygotowano plan pod zabudowę sali gimnastycznej, zmieniono ogrzewanie
węglowe na gazowe, utwardzono teren wokół szkoły, wybudowano ubikacje
wewnętrzne i dobudowano do istniejącej sali gimnastycznej scenę.
Dyrektor Józef Rzepka podczas ślubowania klas I - lata 80 i 90, źródło: Kronika szkolna |
Za czasów dyrektora Rzepki od nauczyciela wymagało się nowoczesnego
sposobu pracy, dążenia z duchem czasu i wnoszenia innowacji do szkoły. W latach
80-tych zaczęły powstawać klasopracownie tematyczne i przedmiotowe.
W 1987 roku społeczeństwo gminy ufundowało pomnik ofiarom II wojny światowej w Samborcu z podpisem " Zginęli abyśmy mogli żyć", który stoi przed budynkiem szkoły. Pomnik to Pieta - Matka Boska podtrzymująca umierającego syna - autorstwa Gustawy Hadyny, która symbolizuje cierpienie wszystkich matek z okolic Samborca, które straciły swoje dzieci w czasie wojny.
Mimo trudnego okresu od 1990 roku szkoła na bieżąco się rozwijała, polepszyły się warunki lokalowe oraz dostęp do pomocy naukowych. Wzrosło również wykształcenie i doskonalenie się nauczycieli. Jest to zasługa dyrektora Józefa Rzepki, grona pedagogicznego oraz rodziców.
Pamiątkowe tablice i pomnik na tle szkoły w Samborcu, źródło: Archiwum szkolne w Samborcu |
Mimo trudnego okresu od 1990 roku szkoła na bieżąco się rozwijała, polepszyły się warunki lokalowe oraz dostęp do pomocy naukowych. Wzrosło również wykształcenie i doskonalenie się nauczycieli. Jest to zasługa dyrektora Józefa Rzepki, grona pedagogicznego oraz rodziców.
W latach 90-tych Szkoła Podstawowa działała w
budynku tzw. „nowej szkoły”, zaś budynek
„starej szkoły” został oddany na bibliotekę i świetlicę.
Uczennice na placu szkolnym - 1992 rok, źródło: Anna Iwona Cichoń |
Grono pedagogiczne w roku 1995
- Józef Rzepka - dyrektor szkoły
- Teresa Stępińska-Błasiak – wicedyrektor
- Jerzy Białas
- Maria Cichoń
- Marta Duma
- Zofia Duma
- Ewa Frańczak
- Zofia Gajowiecka
- Wiesława Garnuszek
- Anna Grzegorska
- Irena Heciak
- Elżbieta Lipiec
- Lidia Łukasiewicz
- Daniela Łukawska
- Genowefa Mendala
- Krystyna Pater
- Maria Podsiało
- Joanna Róg
- Anna Soja
- Ewa Sadowska
- Helena Solczyńska
- Jerzy Szot
- Ks. Robert Kusiak
We wrześniu 1999 roku w wyniku kolejnej reformy szkolnictwa
nastąpiły zmiany ustrojowe oparte na 6-letniej szkole podstawowej i 3-klasowym
gimnazjum. W budynku szkoły funkcjonowała sześcioklasowa Szkoła Podstawowa wraz
z oddziałami przedszkolnymi, której dyrektorem był Józef Rzepka oraz
trzyletnie Gimnazjum, którego dyrektorem został Jan Misiuda.
Po reformie zaszła konieczność oddzielenia Szkoły
Podstawowej od Gimnazjum. W początkowym okresie w związku z powodzią i trudną
sytuacją gminy wydawało się to niemożliwe i szkoły działały w jednym
budynku. Dopiero w 2000 rok przyniósł
zmiany na lepsze – kosztem 915 tyś złotych rozpoczęto starania modernizacji i
przebudowy szkoły, W roku 2001 rozpoczęły się prace remontowe na
terenie naszej szkoły – rozbudowywano Szkołę Podstawową i dobudowano piętro
Gimnazjum.
Grono pedagogiczne w
roku 2001:
- Józef Rzepka - dyrektor szkoły
- Teresa Stępińska-Błasiak – wicedyrektor
- Jerzy Białas
- Beata Bujnowicz
- Zofia Duma
- Maria Cichoń
- Wiesława Garnuszek
- Marta Glazer
- Anna Grzegorska
- Elżbieta Lipiec
- Lidia Łukasiewicz
- Maria Pachla
- Ewa Polecka
- Krystyna Pater
- Urszula Paciocha
- Katarzyna Osowska
- Anna Soja
- Barbara Rozmysłowska
- Dorota Kaczor
- Piotr Łukaszewski
- Alina Kuśmińska
- Anna Stąporowska
- Mariusz Mierzwa
- s. Marianna Kuc
- ks. Tomasz Kwaśnik
Na
przełomie miesiąca lipca i sierpnia 2001 roku
w wyniku intensywnych opadów atmosferycznych poziom rzeki Koprzywianki przekroczył średnio o 1,5 m
poziom alarmowy. W związku z przerwaniem wałów zalane zostały miejscowości w
gminie Samborzec. W całej gminie zostało zalanych prawie 260 domów. 75 proc.
gminy zostało dotknięte powodzią. W wielu miejscach wały zostały przerwane lub
uszkodzone. Gmina Samborzec była jedną z najbardziej zniszczonych przez powódź
gmin w Polsce. Wszyscy przeżywali wielką tragedię. Nauczyciele służyli swoją
pomocą przy organizacji pomocy.
Rok
szkolny 2001/2002 rozpoczął się wówczas w szkole 17 września. Dwutygodniowe
opóźnienie spowodowane było remontami szkół i powodzią. Ze względu na powódź
prace remontowe zostały przerwane. Ulewne deszcze spowodowały wiele szkód
zalewając od góry mury szkoły a także spowodowały opóźnienie w pracach
budowlanych. Mimo bardzo intensywnych prac budowlanych nie zdołano przygotować
szkoły na 1 września.
Po
uporaniu się z problemami i skutkami powodzi 16 listopada 2001 roku odbyła się uroczystość poświecenia
rozbudowanej Szkoły Podstawowej i nadbudowanego gimnazjum. W uroczystości brali
udział przedstawiciele władz, firm i instytucji oraz dyrektorzy gminnych szkół
a także dzieci, młodzież i nauczyciele. W uroczystości udział wzięli m.in.
ówczesny kurator oświaty Andrzej Sygut,
województwa świętokrzyskiego, starosta sandomierski - Mieczysław Sawa, poseł - Józef Szczepańczyk
, zastępca dowódcy garnizonu wojskowego
w Sandomierzu – mjr Krzysztof Zieliński oraz wójtowie sąsiednich gmin. Ówczesny
Wójt Gminy Witold Garnuszek przedstawił
kosztorys budowy obu szkół dyrektor szkoły Józef Rzepka przedstawił krótką historię
przebudowanego obiektu oraz przypomniał, że jest to jeden z najstarszych
budynków w Samborcu i mimo remontu nie naruszono jego oryginalnego stylu.
Poinformował, iż w nowej „Zielonej szkole” znajduje się 11 pomieszczeń, w tym 5
sal lekcyjnych i doskonale wyposażone zaplecze kuchenne. Całą uroczystość
transmitowało Radio Kielce. Byli też redaktorzy z lokalnych gazet. Poświęcenia
krzyży i sal lekcyjnych dokonał ówczesny proboszcz parafii ks. Stefan Kryj w asyście ks.
proboszcza ze Skotnik.
W
wyniku remontu „stara szkoła” nazwana została ze względu na elewację „zieloną
szkołą”, powstało 11 klas, pracownia komputerowa i techniczna. W nowych ławkach zasiąść mogło
200 uczniów.
W roku 2001 zaszły duże zmiany w gronie pedagogicznym – wielu zasłużonych i wybitnych nauczycieli odeszło na emeryturę. Ich dokonania są kontynuowanie przez młodszych nowozatrudnionych nauczycieli.
W roku szkolnym 2002/2003 utworzona została pierwsza
dodatkowa grupa przedszkolna dzieci 5-letnich w ówczesnej Szkole Podstawowej w
Samborcu. Początek był trudny, lecz dzięki współpracy z dyrektorem Józefem
Rzepką oraz pomocy rodziców udało się zorganizować warunki pracy odpowiednie do
rozwoju najmłodszych uczniów. Do grupy przedszkolnej zostało zapisanych 14
dzieci.
W latach 2002-2007 prowadzona była kronika
przedszkolna prowadzona przez Panią Elżbietę Gil, z której pochodzi poniższy
opis działań.
Od początku istnienia grup przedszkolnych organizowanych było wiele uroczystości, spotkań i imprez. Co roku obchodzony były Wróżby Andrzejkowe, Dzień Świętego Mikołaja, Jasełka, Zabawa Choinkowa, Dzień Babci i Dziadka, Dzień Kobiet, Pierwszy Dzień wiosny, Sprzątanie Świata, Dzień Matki. Przedszkole odwiedzały też teatrzyki, artyści oraz organizowane były spotkania autorskie. Odbywały się również wycieczki i kiermasze. Przedszkolaki brały udział w konkursach szkolnych i gminnych oraz w akcjach ogólnopolskich. W wielu konkursach zajmowały czołowe miejsca. W oddziałach przedszkolnych realizowane było wiele programów i akcji. Odziały przedszkolne na bieżąco się rozwijały, powstawały nowe grupy oraz wzbogacano bazę dydaktyczną.
Pierwszy rocznik dzieci 5-letnich, źródło: Kronika przedszkolna |
Wraz
z powstaniem oddziałów przedszkolnych od 2003 roku zaczęto także obchodzić Dzień Babci i Dziadka oraz Dzień Matki.
Dzień Babci i Dziadka - 20.01.2014 rok, źródło: Zdjęcia własne
Dzień Babci i Dziadka - 22.01.2018 rok, źródło: Zdjęcia własne
|
Dzień Matki, występ dzieci przedszkolnych - 27.05.2013 rok, źródło: Zdjęcie własne |
Po reformie nadal wzbogacano bazę
lokalową - powstało boisko do piłki
ręcznej i siatkówki oraz staraniem dyrektora Rzepki odnowiono plac zabaw. Najbardziej
potrzebą było zbudowanie nowej i nowoczesnej sali gimnastycznej.
04
lutego 2005 roku dokonano otwarcia nowoczesnej hali sportowej. Na uroczystość przybyli m. in. Posłowie na sejm RP: Józef Szczepańczyk i Mirosław Pawlak, wicewojewoda sejmiku województwa świętokrzyskiego Ryszard Nagórny, burmistrz Sandomierza Jerzy Borowski oraz burmistrzowie i wójtowie sąsiednich miejscowości. W imieniu władz samorządowych wszystkich gości przywitał i głos zabrał ówczesny wójt gminy Samborzec Witold Garnuszek a ks. prałat, proboszcz parafii poświęcił nowo wybudowany obiekt. dokonano otwarcia
Przemówienia, od lewej dyrektor Szkoły Podstawowej - Józef Rzepka, dyrektor Gimnazjum - Jan Misiuda, wójt Gminy Samborzec - Witold Garnuszek, przewodniczący Rady Gminy - Stanisław Kiliański |
Występy uczniów - 04.02.2005 rok, źródło: Kronika szkolna |
Występy uczniów - 04.02.2005 rok, źródło: Kronika szkolna |
W
placówce obchodzono uroczyste
rozpoczęcie roku szkolnego - ślubowanie
klas I.
Ślubowanie klasy I, dyrektor Józef Rzepka - 30.09.1991 r., źródło: Kronika szkolna |
Klasa I z wychowawczyniami - Krystyną Pater i Martą Glazer - rok szkolny 1991/1992, źródło: Kronika szkolna |
Ślubowanie klas I, występy artystyczne przygotowane przez Elżbietę Lipiec i Marię Podsiadło - 30.09.1992 rok, źródło: Kronika szkolna |
Ślubowanie klas I, dyrektor Józef Rzepka, Teresa Stępińska, Elżbieta Lipiec z rodzicami uczniów 1995 rok, źródło: Anna Iwona Cichoń |
Ślubowanie klasy I, uczniowie klasy I, dyrektor Józef Rzepka oraz wychowawca Katarzyna Osowska - 03.10.2001 rok, źródło: Kronika szkolna |
Ślubowanie klasy I, uczniowie klasy I , dyrektor Józef Rzepka oraz wychowawca Anna Soja - 07.10.2002 rok, źródło: Kronika szkolna |
Tradycyjnie każdego roku w szkole uroczyście obchodzone były: Święto Niepodległości - 11 listopada oraz Święto Konstytucji Trzeciego Maja. Podczas uroczystości szkolnych wiele razy gościły władze Gminy, Kuratorium, kombatanci oraz przedstawiciele innych szkół.
Akademia przygotowana z okazji uchwalenia Konstytucji 3 Maja przez Lidię Łukasiewicz - 03.05.2004 rok, źródło: Kronika szkolna |
Uroczystość z okazji Narodowego Święta Odzyskania Niepodległości - przemowa Wójta Gminy Witolda Garnuszka - 11.11.2004 rok, źródło: Kronika szkolna |
Uroczystość z okazji Narodowego Święta Odzyskania Niepodległości - złożenie kwiatów przed pomnikiem przez delegację Szkoły Podstawowej w Samborcu - dyrektor Józef Rzepka, zastępca dyrektora Marta Glazer, uczniowie klasy VI Karolina Płaneta, Grzegorz Marzec - 11.11.2005 rok, źródło: Kronika szkolna
Uroczystość z okazji Narodowego Święta Odzyskania Niepodległości - zaproszeni goście - 11.11.2004 rok, źródło: Kronika szkolna |
Uroczystość z okazji Narodowego Święta Odzyskania Niepodległości - 11.11.2010 rok - złożenie kwiatów - dyrektor Jan Misiuda z uczniami, źródło: Kronika szkolna |
W szkole organizowano Andrzejki połączone z otrzęsinami klas, akademie na Boże Narodzenie połączone z Jasełkami, zabawę choinkowa, pierwszy dzień wiosny, Dzień Babci i Dziadka, Dzień Kobiet, Dzień Ziemi, Dzień Matki, Dzień Dziecka, Dzień Rodziny oraz pożegnanie absolwentów klas.
Choinka szkolna - po lewej Marta Glazer - 25.01.1992 rok, źródło: Kronika szkolna |
Zabawa andrzejkowa - 23.11.2011 rok, na zdjęciu Ewa Polecka, Barbara Kossak, Beata Bujnowicz, Aneta Walasek, Maria Pachla, źródło: Kronika szkolna |
Mikołajki - 06.12.1991 rok, źródło: Kronika szkolna
|
Jasełka - 19.12.2003 rok, źródło: Kronika szkolna |
Jasełka w wykonaniu dzieci przedszkolnych, 21.12.2012 rok, źródło: Zdjęcia własne |
Uroczysta wigilia klasa IV - 19.12.2003 rok, źródło: Kronika szkolna |
Pierwszy dzień wiosny - występy, konkursy m.in. na najlepsze przebranie - 21.03.1992 rok, źródło: Kronika szkolna |
Pierwszy dzień wiosny - 21.03.1992 rok, źródło: Kronika szkolna |
Pierwszy dzień wiosny - 21.03.2004 rok, źródło: Kronika szkolna |
Dzień Dziecka - występy uczniów, dzień dyrektorski, nauczyciele od lewej Anna Grzegorska, Zofia Duma - 01.06.1992 rok, źródło: Kronika szkolna |
Dzień Dziecka, scena przed szkołą -1.06.1992 rok, źródło: Kronika szkolna |
Dzień Dziecka - 1.06.1997 rok, Anna Grzegorska ze swoimi podopiecznymi na schodach przed budynkiem szkoły. źródło: Kronika szkolna
|
1 kwietnia w szkole obchodzono Dzień samorządności uczniowskiej. W tym dniu uczniowie szkoły przejmowali władzę wykorzystując własne pomysły organizacyjne i pedagogiczne. Nauczyciele byli uczniami i obserwatorami prowadzonych zajęć oraz stróżami porządku i bezpieczeństwa uczniów. W tym dniu odbywały się występy, w których rolę nauczycieli odgrywali uczniowie.
Dzień samorządności uczniowskiej - 1.10.1992 rok, źródło: Kronika szkolna |
"Święto Kwitnącej Jabłoni" - scena przed szkołą w Samborcu - 10.05.1992 rok, źródło Kronika szkolna |
"Święto Kwitnącej Jabłoni" - występy uczniów klasy II z Panią Elżbietą Lipiec - rok 1997, źródło: Praca magisterska Teresy Łukawskiej |
"Święto Kwitnącej Jabłoni" - występ Moniki Łukawskiej - uczennicy szkoły w Samborcu, źródło: Praca magisterska Teresy Łukawskiej |
"Święto Kwitnącej Jabłoni" - Balet "Łabędzi taniec", występ dzieci przedszkolnych - 11.05.2104 rok, źródło: Zdjęcia własne |
Naszą placówkę często odwiedzali zapraszani goście, aktorzy przedstawiający spektakle i teatrzyki, cyrk, odbywały się koncerty muzyczne. Odwiedzali nas znani goście, min. Wanda Chotomska:
Spotkanie autorskie z Wandą Chotomską 05.06.2003 rok, w tle od lewej Beata Twaróg (Bujnowicz), Lidia Łukasiewicz, Ewa Polecka, Marta Glazer, Dorota Kaczor, źródło: Kronika szkolna |
Uczniowie
wraz z nauczycielami jeździli też na wycieczki, kuligi i białe szkoły.
Wycieczka do gospodarstwa agroturystycznego w Nowinach, klasa IV z wychowawcą Marią Pachlą - 09.01.1994 rok, źródło: Kronika szkolna |
Biała szkoła z udziałem uczniów z klas III a, III b, V, VI a, VI b - Sidzina 29.02-06.03. 2004 rok, na zdjęciu nauczyciele - opiekunowie: Ewa Polecka i Beata Bujnowicz |
Wycieczka do Warszawy, klasy IV, V, VI wraz z wychowawcami Marią Pachlą, Ewą Polecką, Anetą Walasek, 12-13.05.2011 rok, źródło: Kronika szkolna |
Dnia
03.10.1994 r. Urząd Gminy w Samborcu odwiedziła Telewizja Krakowska, która była
również gościem naszej szkoły.
20 IV 1994 r. naszą szkołę odwiedzili górale.
Na spotkaniu jak jest napisane w kronice szkolnej „przedstawiono obrzędy
weselne, ucieszne bajdy, oryginalne eksponaty, autentyczne stroje”.
W 2010
roku w wyniku odejścia na emeryturę
długoletniego dyrektora Szkoły Podstawowej Józefa Rzepki dwie odrębne placówki
funkcjonujące w budynku szkoły – Szkoła Podstawowa wraz z ówczesnymi z
oddziałami przedszkolnymi oraz Gimnazjum zostają mianowane Zespołem Publicznych
Placówek Oświatowych w Samborcu. Dyrektorem placówki zostaje Jan Misiuda – pełniący poprzednio stanowisko dyrektora Gimnazjum a wicedyrektorem został Mariusz Mierzwa. Jest to największa i wiodąca
pod względem edukacyjnym placówka oświatowa
na terenie gminy
Samborzec.
25
lutego 2011 r. w ramach wizytacji kanonicznej gminy i parafii szkołę
odwiedził ksiądz biskup Edward
Frankowski, który przybył z proboszczem Stefanem Kryjem oraz członkiem Rady
Gminy Samborzec – Panem Witoldem Ćwiekiem. Gość został przywitany przez
dyrektora szkoły Jana Misiudę, później wysłuchał programu artystycznego
przygotowanego przez siostrę Małgorzatę Ochocińską. Ważnym wydarzenie tego
spotkania było poświęcenie przez biskupa sztandaru szkoły.
Od
17.10.2011 r. w wyniku utworzenia
Zespołu Publicznych Placówek Oświatowych w Samborcu prowadzona jest strona
internetowa - kronika szkolna w postać elektronicznej (pod nadzorem Pani Doroty Kaczor). Dzięki temu jest się ona
bardziej dostępna dla szerszego grona odbiorców. Nadal jednak kroniki są
prowadzone w formie papierowej - wcześniej przez Panią Katarzynę Osowską i Anetę Walasek, obecnie przez Panią Beatę Twaróg.
Wizyta kanoniczna biskupa Edwarda Frankowskiego, 25.02.2011 rok, od lewej: ksiądz proboszcz Stefan Kryj, biskup Edward Frankowski, dyrektor Jan Misiuda, źródło: Kronika szkolna |
W
sierpniu 2012 roku na emeryturę odszedł dyrektor Jan Misiuda. Od września 2012
roku funkcję dyrektora szkoły przejął Mariusz Mierzwa. W uroczystości wziął
udział ówczesny wójt gminy Samborzec Witold Garnuszek i przewodniczący Rady
Gminy Mieczysław Piątek, którzy w obecności zebranych dokonali uroczystego powitania
nowego dyrektora Zespołu Publicznych Placówek Oświatowych w Samborcu oraz jego zastępcę
mgr Małgorzatę Trzaskę. W bieżącym roku szkolnym 20017/2018 ponownie wybrany na dyrektora szkoły podczas konkursu,
który odbył się w sierpniu 2017 roku.
Inauguracja roku szkolnego 2012/2013, od lewej: dyrektor - Mariusz Mierzwa, Przewodniczący Rady Gminy - Mieczysław Piątek, wójt gminy - Witold Garnuszek, źródło: Kronika szkolna |
W 2014
roku odbył się pierwszy Festyn Rodzinny, który regularnie organizowany jest co
roku.
Występy artystyczne dzieci przedszkolnych oraz uczniów klas I -III, 09.06.2014 rok, źródło: Zdjęcia własne |
Karaoke w wykonaniu dzieci, rodziców i nauczycieli, 09.06.2014 r., źródło: Zdjęcia własne |
Piknik rodzinny, 09.06.2014 rok, źródło: Zdjęcia własne |
Rodzinny pokaz mody, 05.06.2017 rok,źródło: Zdjęcia własne |
Od roku 2014 obchodzimy również w szkole Dzień
Patrona Szkoły.
Uroczysta akademia z okazji Dnia Edukacji Narodowej połączona z Dniem Patrona, 16.10.2017 r., źródło: Strona internetowa szkoły |
Od
roku 2016 działa zastęp Harcerzy, stworzony z uczniów naszej szkoły na czele z
panią Katarzyną Osowską oraz księdzem Grzegorzem Rożkiem.
Harcerze Samborzec - 11.11.2017 rok, źródło: Internet |
Nauczyciele
pracujący z dziećmi i uczniami w ZPPO od początku swego istnienia mieli wiele
osiągnięcia pod względem nauki. Zdobyli mnóstwo
osiągnięć, nagród i wyróżnień, promując jednocześnie naszą
placówkę.
1
września 2016 r. odziały przedszkolne zostały przekwalifikowane na Publiczne
Przedszkole „Wesołe Jabłuszko”. Od tego
momentu prowadzony jest przez Elżbietę Gil blog przedszkolny:
https://przedszkolakizsamborca.blogspot.com/
Grupa przedszkolna przed budynkiem przedszkola "Wesołe Jabłuszko", wrzesień 2016 rok, źródło: Zdjęcie własne |
W roku szkolnym 2016/2017 wzbogacanie i unowocześnianie plac zabaw w nowe sprzęty i urządzenia. Powstało także ogrodzenie zapewniające całkowite bezpieczeństwo bawiącym się dzieciom na terenie placu zabaw oraz chromowe zabezpieczenia w oknach przedszkolnych.
Nowy plac zabaw, wrzesień 2017 rok, źródło: Zdjęcie własne |
W
działaniach i przedsięwzięciach przedszkolnych nieodzownym wsparciem dla placówki
są rodzice uczniów. Na bieżąco rodzice podejmują inicjatywy wspomagające
nauczycieli zarówno pod kątem organizacyjnym jak i finansowym przyczyniając się
do odnoszenia sukcesów w realizacji naszych działań, akcji i projektów.
Ważnym
i przełomowym momentem w reformie szkolnictwa jest obecny rok szkolny 2017/2018
- to powrót do wcześniejszych rozwiązań organizacyjnych, na mocy rozporządzenia
MEN w wyniku zmian organizacyjnych gimnazja zostają stopniowo wygaszane i w
szkole rozpoczęła naukę klasa VII .Placówka zaczęła funkcjonować w strukturze
ośmioklasowej szkoły podstawowej.
Wejście do szkoły w Samborcu - rok szkolny 2017/2018, źródło: Zdjęcie własne |
W bieżącym roku szkolnym 2017/2018 w placówce pracuje 27 nauczycieli oraz 8 pracowników obsługi:
Wychowanie przedszkolne
- Gawron
Joanna
- Gil
Elżbieta
- Januszewska
Dorota
- Rozmysłowska Barbara
Pomoce nauczycieli:
- Ewelina Wielgus
- Małgorzata Jewiak
- Glazer
Marta
- Osowska
Katarzyna
- Twaróg
Beata
Język polski
- Stępień
Monika
- Walasek
Aneta
Geografia
- Trzaska
Małgorzata
Język angielski
- Kossak
Barbara
- Łukaszewski
Piotr
Język niemiecki
- Stefaniak
Paweł
Matematyka
- Juda
Katarzyna
- Mierzwa
Mariusz
- Polecka
Ewa
Biologia
- Mierzwa
Aneta
- Płaza
Joanna
Chemia
- Płaza
Joanna
Fizyka
- Płaza
Joanna
Wiedza o społeczeństwie
- Trzaska
Małgorzata
Technika
- Kaczor
Dorota
Plastyka
- Lach-Łukasiewicz
Edyta
- Stępień
Monika
Wychowanie fizyczne
- Karwatowski
Robert
- Werstler
Agnieszka
Informatyka
- Kaczor
Dorota
- Spadło
Małgorzata
Historia
- Spadło
Małgorzata
Religia
- Kępa
Magdalena
- ks.
Grzegorz Rożek
Przyroda
- Pachla
Maria
Muzyka
- Lach-Łukasiewicz
Edyta
- Stępień
Monika
WDŻ
- Osowska
Katarzyna
- Trzaska
Małgorzata
Edukacja dla bezpieczeństwa
- Pachla
Maria
Pedagog
- Lucja
Strużyk
- Aneta
Mierzwa
Sekretarka
- Anna Iwona Cichoń
Kucharka
·
Marzena Słowik
Pomoce kucharki
·
Halina Skrzatek
·
Małgorzata Jamrozik
Woźne
- Maria
Bogdańska
- Edyta
Beraś
- Grażyna
Biało
- Agata Ciemięga
- Anna
Pałacha
Kronika
ta stanowi zbiór informacji pochodzących z różnych źródeł, które pozwoliły na
przybliżenie zagadnień dotyczących
szkoły w Samborcu - jej historii ,zmagań,
problemów i trudności oraz sukcesów i osiągnięć. Niekiedy sprzeczne informacje
nie pozwalają dokładnie usystematyzować wiedzy i informacji o jej powstawaniu.
Istnieją
na pewno luki i braki w historii jej powstawania, lecz mam świadomość, że są jeszcze
osoby, które chciałyby te historię wzbogacić
i uzupełnić.
Oczywiście
w tym miejscu kończy się historia, a zaczyna teraźniejszość. Każdy kolejny
dzień dopisywać będzie strony bogate w wydarzenia sportowe i szkolne, pojawiać
się będą nowe nazwiska wspaniałych wychowawców, trenerów,
a przede wszystkim - m i s t r z ó w.
a przede wszystkim - m i s t r z ó w.
Te
wszystkie dokonania są dziełem setek ludzi, którzy oddali swoje serce, myśli i
umiejętności tej szkole.
To właśnie im dedykujemy to wspomnienie.
To właśnie im dedykujemy to wspomnienie.
ZAKOŃCZENIE
Pamiętamy o przeszłości
Szkoła to nie tylko budynek, sprzęty… To przede wszystkim
ludzie, którzy swoim życiem, zaangażowaniem, pracą tworzyli jej historię. Przy
tej okazji nie sposób nie wspomnieć o nauczycielach, których praca dała
pożądane owoce. W ciągu tych lat w szkole pracowało wielu pedagogów. Niektórzy
z nich poświęcili najlepsze lata swojego życia pracy tej szkole. O takich
ludziach, ktoś kiedyś powiedział – bohaterowie dnia codziennego. Z szacunkiem i
uznaniem wspominamy dziś tych, którzy przyczynili się do tworzenia historii i
tradycji.
Patrzymy w przyszłość
Przez wszystkie lata swojej działalności nasza szkoła przeszła bardzo duże zmiany. Dyrektor placówki wraz z nauczycielami dążą do jak najlepszego realizowania zadań oświatowo – dydaktycznych, wychowawczych, opiekuńczych, oferują szeroki zakres kompetencji, który wzrasta z roku na rok. Placówka nadal się rozwija, na bieżąco jest modernizowana i wzbogacana w nowoczesne środki dydaktyczne systematycznie uzupełniana jest baza dydaktyczna i jej wyposażenie. Posiadamy pracownie komputerowe i mobilny Internet. Bogate wyposażenie w sprzęt sportowy i zaplecze wpływają w dużym stopniu na prowadzenie ciekawych zajęć i rozwijanie zainteresowania sportem wśród uczniów. Zmodernizowano obejście szkolne (plac zabaw, ławeczki, boisko sportowe, ogrodzenie). Wprowadzono dziennik elektroniczny i tablice interaktywne do codziennej pracy.
Przez wszystkie lata swojej działalności nasza szkoła przeszła bardzo duże zmiany. Dyrektor placówki wraz z nauczycielami dążą do jak najlepszego realizowania zadań oświatowo – dydaktycznych, wychowawczych, opiekuńczych, oferują szeroki zakres kompetencji, który wzrasta z roku na rok. Placówka nadal się rozwija, na bieżąco jest modernizowana i wzbogacana w nowoczesne środki dydaktyczne systematycznie uzupełniana jest baza dydaktyczna i jej wyposażenie. Posiadamy pracownie komputerowe i mobilny Internet. Bogate wyposażenie w sprzęt sportowy i zaplecze wpływają w dużym stopniu na prowadzenie ciekawych zajęć i rozwijanie zainteresowania sportem wśród uczniów. Zmodernizowano obejście szkolne (plac zabaw, ławeczki, boisko sportowe, ogrodzenie). Wprowadzono dziennik elektroniczny i tablice interaktywne do codziennej pracy.
Rozwijamy
talenty
Dyrektor szkoły wraz z kadrą pedagogiczną stawia sobie
za główny cel wspieranie rozwoju dzieci i uczniów zgodnie z ich
zainteresowaniami. Pragniemy przygotować naszych wychowanków do udziału
w różnorodnych konkursach. Staramy się o ich wszechstronny rozwój
i wspieranie indywidualnych talentów. Uczniowie naszej placówki mogą realizować swoje pasje biorąc udział
w konkursach obejmujących wiadomości z różnych dziedzin (konkursy
przedmiotowe, ortograficzne, matematyczne, literackie, historyczne,
przyrodnicze, informatyczne, pożarnicze, językowe). Mając na uwadze
zdrowie i sprawność fizyczną uczniów, angażujemy ich do uczestnictwa
w zawodach sportowych, turystyce i rekreacji.
Kształcimy
Podejmujemy starania sprzyjające podniesieniu wyników
edukacyjnych oraz wspieraniu zainteresowań uczniów. W tym celu dbamy
o doposażenie sal w pomoce dydaktyczne, prowadzimy lekcje
z wykorzystaniem nowoczesnego sprzętu audiowizualnego
i technologii informacyjnych, wzbogacamy ofertę zajęć pozalekcyjnych,
a także stworzyliśmy przedszkole i
szkołę językową oraz klasopracownię językową.
Wychowujemy
Jednym
z podstawowych zadań szkoły jest wychowanie. Cel ten pragniemy osiągnąć
poprzez:
- kształtowanie
u dzieci i uczniów postaw patriotycznych, służby
i odpowiedzialności wobec ojczyzny;
- wdrażanie
do kulturalnego zachowania się w przedszkolu, w szkole
i poza nimi, a także kształtowanie wrażliwości na potrzeby
bliźnich;
- zapoznawanie
dzieci i uczniów z historią i tradycjami naszej miejscowości,
gminy Samborzec oraz regionu poprzez spotkania z ciekawymi
ludźmi, wycieczki edukacyjne, udział w konkursach.
Zapewniamy dzieciom poczucia
bezpieczeństwa zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Mamy
świadomość swojej odpowiedzialności za życie i zdrowie powierzonych nam dzieci.
Troska o pełne bezpieczeństwo wychowanków jest priorytetem wszelkich działań.
Pragniemy pozyskać w środowisku lokalnym środki
na pomoc dla dzieci znajdujących się w trudnej sytuacji
materialnej. W naszej placówce działa koło wolontariatu, organizujemy
akcje charytatywne.
Organizujemy w czasie ferii zajęcia sportowo –
rekreacyjne.
Stawiamy na doskonalenie
Mocną stroną naszej placówki jest kadra pedagogiczna. W przedszkolu i w szkole
pracuje wysoko wykwalifikowana kadra pedagogiczna, która rozumiejąc wymogi
rozwoju systematycznie podnosi swoje kwalifikacje zawodowe. Grono pedagogiczna w 100% posiada wyższe
wykształcenie z przygotowaniem pedagogicznym. Wszyscy nauczyciele są
zatrudnieni zgodnie ze swoimi kwalifikacjami. Większość posiada
przygotowanie do prowadzenia dwóch i więcej przedmiotów. Dążąc
do zaspokojenia potrzeb edukacyjnych i wychowawczych dzieci i
uczniów, nauczyciele systematycznie podnoszą swoje umiejętności poprzez
korzystanie z różnorodnych form zewnętrznego i wewnętrznego
doskonalenia. Wykształceni, kompetentni i oddani szkole pedagodzy są
znaczącym kapitałem każdej placówki.
Współpracujemy
Współdziałamy z rodzicami - zapraszamy do współudziału
w tworzeniu dokumentacji na dany rok szkolny, systematycznie
spotkamy się z Radą Rodziców, informując ją o najważniejszych
zadaniach, sukcesach czy trudnościach placówki. Angażujemy
rodziców do pomocy w organizowaniu wycieczek szkolnych
oraz imprez dla dzieci. Podejmujemy starania w kierunku
integracji środowiska rodzicielskiego poprzez organizowanie spotkań,
uroczystości i rozgrywek sportowych.
Współpracujemy z lokalnymi instytucjami działającymi
w zakresie upowszechniania kultury oraz promocji naszej placówki, m. in.
Gminna Biblioteka Publiczna w Samborcu, Poradnia
Psychologiczno-Pedagogiczna w Sandomierzu, Parafia w Samborcu, Ośrodek Zdrowia
w Samborcu, Gminne Centrum Kultury w Samborcu poprzez organizowanie
uroczystości, współdziałanie w konkursach i akcjach. Zapraszamy na spotkania
lokalnych twórców, artystów, regionalistów oraz zespoły muzyczne.
Promujemy szkołę
Podejmujemy działania
wpływające na kreowanie pozytywnego i przyjaznego uczniom wizerunku
placówki. Współpracujemy z lokalnymi mediami, które przekazują informacje
o ważnych wydarzeniach z życia społeczności uczniowskiej. Nauczyciele
realizują projekty dydaktyczne i wychowawcze, dzięki
którym przedszkole i szkoła otwiera przed wychowankami nowe
możliwości, motywuje do nauki, zwiększając szanse edukacyjne dzieci.
Kontynuujemy inicjatywy, takie jak: Dzień Babci i Dziadka, kolędowanie, Piknik
Rodzinny. Stanowi to okazję do spotkań pokoleniowych i promocji
szkoły w środowisku.
Organizujemy Dzień Otwarty dla dzieci z przedszkola
i ich rodziców. Dzięki takiej wizycie mają okazję poznać, nie tylko
przedszkole i jego otoczenie, ale i pracowników placówki, oraz
zobaczyć, co robimy i jak się uczymy przez zabawę.
Pozytywny obraz placówki
tworzą rodzice naszych wychowanków. Jeżeli będą aktywnie uczestniczyć
w życiu placówki, przekonają się, że ich dzieci trafiły w dobre
ręce, że w murach tej szkoły dba się o wszechstronny
rozwój dzieci i uczniów: edukację, rozwój społeczny, rozkwit talentów,
bezpieczeństwo na co dzień.
Prowadzimy stronę internetową oraz bloga przedszkolnego,
gdzie na bieżąco można śledzić wszystkie ważne momenty, działania i akcje
podejmowane w naszej placówce. Znajdą się tam
zdjęcia, ważne wydarzenia, informacje i ogłoszenia a także ciekawostki z
zakresu logopedii i pedagogiki.
Rodzicom życzymy, aby byli dumni z postępów swoich pociech
oraz satysfakcji z oferty naszej placówki.
DALSZE DZIEJE DOPISZE
JUŻ SAMA HISTORIA ...
ROK
SZKOLNY 2019/2020
Od
czerwca 2019 roku w Gmina Samborzec realizuje projekt pn.: „Głęboka
modernizacja energetyczna budynków użyteczności publicznej na terenie Gminy
Samborzec” współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w
ramach Działania 3.3 „Poprawa efektywności energetycznej z wykorzystaniem
odnawialnych źródeł energii w sektorze publicznym i mieszkaniowym”.
W
listopadzie 2019 roku zakończone zostały prace w budynku Szkoły Podstawowej,
które obejmowały ocieplenie ścian zewnętrznych budynku płytami styropianowymi,
wymianę stolarki okiennej oraz wymiana stolarki drzwiowej spełniająca wymogi
obowiązujących norm cieplnych i standardów dla obiektów użyteczności
publicznej. Modernizacji dokonano również w zakresie wymiany instalacji c.o.,
która obejmowała m.in. wymianę grzejników na aluminiowe.
20
maja 2020 rok
Nie
sposób nie napisać o zaistniałej sytuacji, która tak bardzo zmieniła nasze
życie…
W
naszej placówce wszystko zaczęło się 11 marca 2020 roku. Wtedy Rząd
zamknął szkoły, uczelnie wyższe, przedszkola i żłobki w całej Polsce. Wszystko
po to, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się koronawirusa. Światowa
Organizacja Zdrowia ogłosiła, że nowy koronawirus SARS-CoV-2, który dopiero
poznajemy i wciąż pojawiają się nowe doniesienia naukowców, klinicystów
i instytucji państwowych na jego temat, stanowi zagrożenie dla zdrowia
publicznego o zasięgu międzynarodowym. Pandemia zatrzymała życie publiczne
na połowie globu. W ciągu czterech miesięcy koronawirus pojawił się na
wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy i prawie w każdym kraju świata.
20
marca br. na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia do odwołania na obszarze
Rzeczypospolitej Polskiej ogłoszono stan epidemii w związku z zakażeniami
wirusem SARS-CoV-2. WHO ogłasza, pandemię koronawirusa.
Sensacyjny
charakter wiadomości wirusie wywołaj wiele pytań i niepewności….
Wszystkie
szkoły i przedszkola, także i nasza placówka zostały zamknięte od czwartku 12
marca 2020 roku. W szczególnych przypadkach placówki pełniły zajęcia opiekuńcze
w dniach 12-13 marca, także nasza placówka pozostała otwarta i zorganizowane
zostały dla dzieci i uczniów, którym rodzice nie byli w stanie zapewnić opieki
w domu, tak aby umożliwić rodzicom zorganizowanie opieki nad
dziećmi.
Od
16 do 25 marca zawieszone zostały zajęcia w przedszkolu i w szkole -
placówka została zamknięta. Nauczyciele przebywali w domu, w gotowości do
podjęcia pracy stosując szczególne środki ostrożności i dostosowanie się do
zaleceń służb.
Od
25 marca minister edukacji
narodowej Dariusz Piontkowski wprowadził obowiązek kształcenia na odległość
tzw. nauczanie zdalne z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na
odległość. Zajęcia odbywały się poprzez e-dziennik, program Discord,
messengera. Dzięki temu dzieci i młodzież zdobywali wiedzę oraz nowe
umiejętności. Początkowo szkoły przez koronawirusa miały być zamknięte
przez okres dwóch tygodni. Oznaczało to, że mielśmyi wrócić na zajęcia w środę,
25 marca. Natomiast w piątek 20 marca podczas specjalnej konferencji
premier Polski Mateusz Morawiecki poinformował, że została podjęta decyzja, iż
zajęcia w przedszkolach i w szkołach nie będą odbywać się aż do Wielkanocy - 10
kwietnia 2020 r. Później po raz kolejny wydłużono ten termin. W czwartek 9
kwietnia podczas konferencji poinformowano, że szkoły będą zamknięte do 26
kwietnia. Oznaczało to, że dzieci i uczniowie mieli wrócić do przedszkoli i
szkół - o ile się nic nie zmieni - w poniedziałek 27 kwietnia 2020. Termin
powrotu do szkoły został jednak znowu wydłużony do 24 maja.
W
środę 29 kwietnia premier Mateusz Morawiecki ogłosił, że od
6 maja istnieje możliwość otwarcia przedszkola pod reżimem sanitarnym i z zachowanymi zasadami
bezpieczeństwa. Ostateczną decyzję, czy placówki wrócą do pracy, rząd
pozostawił samorządom. Nasze przedszkole decyzją organu założycielskiego,
zgodnie z decyzją Wójta Gminy Samborzec zostało otwarte 11 maja 2020 roku.
Zainteresowani korzystaniem z tej formy opieki rodzice zgłaszali i zapisywali
swoje dzieci. Do przedszkola, w którym odbywały się zajęcia opiekuńcze uczęszczało
od 2 do 6 dzieci. W związku z obostrzeniami przedszkole zostało przygotowane do
pracy. Podjęte zostały wszelkie starania, by zapewnić bezpieczeństwo zarówno
dla dzieci, jak i nauczycieli i innych osób, które mogą przebywać w
budynku. Rodzice oraz pracownicy przedszkola musieli zapoznać się z
zarządzeniami dotyczącymi obostrzeń. Wprowadzono m. in. odpowiedni strój
pracowników – maseczka, przyłbice, fartuch, rękawiczki, obowiązkowe mierzenie
temperatury pracownikom i dzieciom, z sal zniknęły przedmioty, których nie
można skutecznie dezynfekować– m.in. dywan i zabawki oraz wprowadzono wietrzenie sal zajęciowych
przynajmniej raz na godzinę, zakazano też przynoszenia zabawek czy zbędnych
przedmiotów. Wyjaśniono również dzieciom wprowadzone zasady bezpieczeństwa oraz
zasady higieny. Zajęcie realizowali nauczyciele: pani Beata Twaróg,
Ewelina Wielgus, Dorota Januszewska oraz pomoce nauczyciela pani Klaudia
Nowosielska oraz Katarzyna Ossowaska a także panie z kuchni i
obsługi.
Pani Katarzyna Ossowska |
Pani Kaludia Nowosielska |
Zgodnie
z decyzją Ministra Edukacji Narodowej od dnia 18 maja 2020 roku przywrócono
możliwość zajęć w szkole w zakresie wczesnego wspomagania rozwoju i zajęć
rewalidacyjnych dla uczniów posiadających stosowne opinie i orzeczenia.
Od dnia 25 maja 2020 roku przywrócono także realizacji zajęć opiekuńczo -
wychowawczych z możliwością prowadzenia zajęć dydaktycznych dla uczniów klas
I-III oraz konsultacji na terenie szkoły dla uczniów klasy VIII, a od dnia 1
czerwca 2020 roku możliwość realizacji w szkole konsultacji ze wszystkich
przedmiotów dla pozostałych uczniów.
Egzamin
ósmoklasisty zostanie przeprowadzony w dniach 16-18 czerwca, zgodnie z wytycznymi.
W roku szkolnym 2019-2020 zakończenie roku odbyło się 26 czerwca 2020 roku lecz w związku z sytuacją epidemiologiczną w tym roku szkolnym nie było akademii z okazji zakończenia roku szkolnego, a podczas odbioru świadectw obowiązywały szczególne zasady bezpieczeństwa. Do szkoły mogły wejść tylko osoby zdrowe, nieprzebywające na kwarantannie. W szkole zachowano dystans społeczny, czyli co najmniej 1,5 m odstępu od innych uczniów, nauczycieli i pracowników szkoły. Każdy miał zasłonięty nos i usta oraz zdezynfekował ręce. Po każdej klasie obszar przebywania uczniów był poddany dezynfekcji.
W roku szkolnym 2019-2020 zakończenie roku odbyło się 26 czerwca 2020 roku lecz w związku z sytuacją epidemiologiczną w tym roku szkolnym nie było akademii z okazji zakończenia roku szkolnego, a podczas odbioru świadectw obowiązywały szczególne zasady bezpieczeństwa. Do szkoły mogły wejść tylko osoby zdrowe, nieprzebywające na kwarantannie. W szkole zachowano dystans społeczny, czyli co najmniej 1,5 m odstępu od innych uczniów, nauczycieli i pracowników szkoły. Każdy miał zasłonięty nos i usta oraz zdezynfekował ręce. Po każdej klasie obszar przebywania uczniów był poddany dezynfekcji.
Dzieci i uczniowie odbierali świadectwa z rąk wychowawców w hali
sportowej według określonego harmonogramu:
kl. I - godz. 9.00
kl.II - godz. 9.30
kl.III - godz. 10.00
kl. VIII - godz. 10.30
kl. VII - godz. 11.00
kl.VI - godz. 11.30
kl. V - godz. 12.00
kl. IV - godz. 12.30
grupa 3 latki - godz. 13.00
grupa 4 latki - godz. 13.30
grupa 5 latki - godz. 14.00
grupa 6 latki - godz. 14.30
Zakończenie roku szkolnego - klasa I - wychowawca Katarzyna Osowska
Zebrała i opracowała: Elżbieta Gil
1. Wacław Skarbimir Laskowski „Słownik
krajoznawczy miejscowości powiatu sandomierskiego”, Diecezjalny
Zakład Graficzno-Drukarski Sandomierz
1929 r.
2. Teresa Łukawska - Praca magisterska „Historia Szkoły Podstawowej
w Samborcu”, Katolicki Uniwersytet
Lubelski, Stalowa Wola 2004 r.
3. Archiwum Państwowe w Kielcach,
oddział w Sandomierzu, zespół akt Publiczna Szkoła Powszechna w Samborcu
4. Kronika Gminy Samborzec - archiwum
gminy
5. Kroniki szkolne – archiwum szkoły
6. Rozmowy , wywiady z regionalistami
i mieszkańcami oraz dyrektorem i nauczycielami Zespołu Publicznych Placówek
Oświatowych w Samborcu
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńJestem pod ogromnych wrażeniem tego materiału! Imponujące! Widać, że włożono w to dużo pracy, czasu i wysiłku. Gratuluję pomysłodawcom i wykonawcom!
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję za miłe słowa. Pozdrawiam. Ela Gil
UsuńPosłaliśmy nasze pociechy do Pomarańczowej Ciuchci https://pomaranczowa-ciuchcia.pl/ z myślą o dobrym przygotowaniu do szkoły i nie żałujemy! Świetna kadra nauczycieli! A nauka przede wszystkim przez zabawę – bardzo atrakcyjna dla dzieci. Bardzo dziękujemy! :)
OdpowiedzUsuń