W bieżącym tygodniu będziemy rozmawiać o dźwiękach i muzyce. Dzieci mogą brać udział w wielu zabawach
dźwiękowych, tworzyć instrumenty, poznawać różne rodzaje ekspresji muzycznej. Starsze dzieci nauczą się rozpoznawać literę h, H,
pisać ją po śladzie i samodzielnie. Utrwalą także informacje dotyczące
bezpiecznego poziomu głośności dźwięków, dowiedzą się, jak dbać o słuch.
Jak mogą Państwo w codziennych aktywnościach wesprzeć swoje
dziecko?
Warto razem z dziećmi podejmować wiele aktywności
muzycznych: śpiewanie, konstruowanie instrumentów, układanie i odtwarzanie
muzycznych rytmów, słuchanie różnych rodzajów muzyki itp. Pomoże to dzieciom
rozwinąć słuch muzyczny, a to z kolei wesprze je w nauce czytania i pisania.
Warto również rozmawiać z dzieckiem o tym, w jaki sposób dbać o słuch, oraz
jakie są konsekwencje przebywania w hałasie.
1. „Marzenie
Ani” autor: Bożena Forma
|
Opowiadanie „Marzenie Ani” to okazja do
uświadomienia dzieciom, że nauka gry na instrumencie wymaga bardzo wielu
systematycznych ćwiczeń. Może jednak warto spróbować?
Ania często zwierzała
sie babci, że chciałaby uczyć się gry na pianinie. Pewnego ranka kiedy leżała w
łóżku do pokoju weszli rodzice.
- Skoro tak bardzo chcesz, to zapiszemy cię do szkoły muzycznej.
- Bardzo, bardzo tego pragnę - dziewczynka rzuciła się rodzicom na szyję.
- Ale nie mam instrumentu - nagle posmutniała.
- To już nasze zmartwienie - tatuś usiadł na brzegu tapczanu.
- Najpierw musisz zdać egzamin, jeżeli się powiedzie to pomyślimy co się da zrobić.
W wyznaczonym terminie Ania z mamą znalazła się w budynku szkoły muzycznej. Przed salą zgromadziła się spora grupa dzieci z rodzicami. Nagle otworzyły się drzwi i miła pani wyczytała Ani nazwisko. Dziewczynka weszła do środka. Ogromny fortepian zwrócił jej uwagę. Z boku za dużym stołem siedziały cztery osoby ciekawie spoglądając w jej stronę. Rozpoczął się egzamin.
- Czy piosenka ma charakter wesoły czy smutny?
- Czy słyszane dźwięki są wysokie czy niskie?
Padały pytania. Ania wsłuchiwała się w płynące z fortepianu dźwięki i starała sie odpowiadać prawidłowo. Potem jedna z pań poprosiła dziewczynkę o zaśpiewanie ulubionej piosenki.
- Dziękujemy, wyniki egzaminu zostaną ogłoszone za kilka dni - miła pani wyprowadziła Anię na korytarz prosząc następne dziecko.
Mama z córką przejęte wróciły do domu. Kiedy wreszcie okazało się, że Ania została przyjęta radość wszystkich nie miała końca. Babcia podarowała jej teczkę na nuty i zeszyt, w którym były same pięciolinie.
- W nim będziesz wpisywać nuty, których teraz musisz się nauczyć.
Od kolegi Pawła i jego rodziców otrzymała płytę z utworami Fryderyka Chopina.
- Życzymy, żebyś za kilka lat potrafiła zagrać wszystkie utwory nagrane na tej płycie.
Wkrótce w Ani pokoju stanęło panino. Dziewczynka delikatnie dotykała klawiatury wsłuchując się w jego brzmienie.
- Bardzo dziękuję, spełniło się moje marzenie. Zobaczycie, że kiedyś zostanę słynną pianistką - tłumaczyła.
- Ach moje dziecko, czeka cię wiele godzin ćwiczeń, to bardzo ciężka praca. Skoro jednak tego tak mocno pragniesz - mama pogładziła córkę po głowie.
- Skoro tak bardzo chcesz, to zapiszemy cię do szkoły muzycznej.
- Bardzo, bardzo tego pragnę - dziewczynka rzuciła się rodzicom na szyję.
- Ale nie mam instrumentu - nagle posmutniała.
- To już nasze zmartwienie - tatuś usiadł na brzegu tapczanu.
- Najpierw musisz zdać egzamin, jeżeli się powiedzie to pomyślimy co się da zrobić.
W wyznaczonym terminie Ania z mamą znalazła się w budynku szkoły muzycznej. Przed salą zgromadziła się spora grupa dzieci z rodzicami. Nagle otworzyły się drzwi i miła pani wyczytała Ani nazwisko. Dziewczynka weszła do środka. Ogromny fortepian zwrócił jej uwagę. Z boku za dużym stołem siedziały cztery osoby ciekawie spoglądając w jej stronę. Rozpoczął się egzamin.
- Czy piosenka ma charakter wesoły czy smutny?
- Czy słyszane dźwięki są wysokie czy niskie?
Padały pytania. Ania wsłuchiwała się w płynące z fortepianu dźwięki i starała sie odpowiadać prawidłowo. Potem jedna z pań poprosiła dziewczynkę o zaśpiewanie ulubionej piosenki.
- Dziękujemy, wyniki egzaminu zostaną ogłoszone za kilka dni - miła pani wyprowadziła Anię na korytarz prosząc następne dziecko.
Mama z córką przejęte wróciły do domu. Kiedy wreszcie okazało się, że Ania została przyjęta radość wszystkich nie miała końca. Babcia podarowała jej teczkę na nuty i zeszyt, w którym były same pięciolinie.
- W nim będziesz wpisywać nuty, których teraz musisz się nauczyć.
Od kolegi Pawła i jego rodziców otrzymała płytę z utworami Fryderyka Chopina.
- Życzymy, żebyś za kilka lat potrafiła zagrać wszystkie utwory nagrane na tej płycie.
Wkrótce w Ani pokoju stanęło panino. Dziewczynka delikatnie dotykała klawiatury wsłuchując się w jego brzmienie.
- Bardzo dziękuję, spełniło się moje marzenie. Zobaczycie, że kiedyś zostanę słynną pianistką - tłumaczyła.
- Ach moje dziecko, czeka cię wiele godzin ćwiczeń, to bardzo ciężka praca. Skoro jednak tego tak mocno pragniesz - mama pogładziła córkę po głowie.
Po
przeczytaniu opowiadania można porozmawiać z dzieckiem o jego marzeniach.
2.
Instrumenty muzyczne
Podział instrumentów:
Dźwięki
i odgłosy - instrumenty muzyczne
Wizyta
w szkole muzycznej - Poznajemy instrumenty
Learning
Music - Wind, String, Percussion Instruments for Kids
Vocabulary
- Musical Instruments - Orchestra instruments - English educational video for
kids
Najdziwniejsze
instrumenty muzyczne
3.
Wirtualne instrumenty
Virtual
Musical Instruments
Pianino
Bongosy
- instrument kubański składający się z dwóch na stałe połączonych ze sobą
bębenków
Cymbałki
Gry
muzyczne –sprawdzanie wiedzy
Jaki
to instrument? –dla młodszych dzieci
Jaki
to instrument? –dla starszych dzieci
Ekran
interaktywny kształcący wrażliwość słuchową, utrwalający znajomość brzmienia
podstawowych instrumentów.
Memory
– instrumenty muzyczne
Memorki
słuchowe
Podział
instrumentów
3.
„Grająca woda” – zabawa badawcza. Potrzebne będą: kieliszki na nóżkach, woda,
piłeczka pingpongowa, nitka
Przed dzieckiem stoi kieliszek na nóżce, a na stoliku
butelka lub inne naczynie z wodą. Prosimy, aby dzieci suchym palcem pocierały
wokół krawędzi kieliszka – szybko i powoli. Pytamy: Czy słyszysz jakieś
dźwięki? Suchym palcem nie wydobędziemy dźwięków z kieliszka. Następnie dziecko
wykonuje tę samą czynność, ale tym razem palec powinien być mokry. Należy
trzymać kieliszek mocno za nóżkę, żeby się nie przesuwał, ale nadal powinien
stać na stole. Czy teraz słyszycie dźwięk? Jeśli dziecko wykonały ćwiczenie prawidłowo
– usłyszy dźwięk. Następnie dziecko wlewa do kieliszka trochę wody i ponownie próbują
grać na nim mokrym palcem. Z kieliszka wydobywa się dźwięk. Zachęcamy dziecko,
by spróbowały porównać dźwięki, jeśli np. do trzech kieliszków wleją różną ilość
wody. Dziecko sprawdza, od czego zależy wysokość dźwięku. Zadajemy pytania: Jak
myślisz, dlaczego, gdy pocieramy kieliszek suchym palcem, nie było słychać
dźwięków? A dlaczego dźwięki są różne, gdy wlejemy mniej i więcej wody? Systematyzujemy
wiedzę dzieci: Palec wprawia w drganie szkło kieliszka, które z kolei pobudza
do drgań powietrze znajdujące się w środku. Wewnątrz kieliszka powstają fale
dźwiękowe. Gdy do kieliszka nalewamy więcej wody, wysokość dźwięku się obniża.
Aby pokazać drgania szkła, można przyczepić do kieliszka
piłeczkę pingpongową na nitce i zademonstrować dzieciom raz jeszcze wprawianie
kieliszka w drganie. Podczas pocierania palcem brzegu kieliszka piłeczka będzie
się odchylać.
Muzyczne
szklanki
4.
Zagadki słuchowe o instrumentach
5.
Jak powstaje muzyka?
Muzyka znana była już w bardzo dawnych czasach. W
czasach prehistorycznych grano na muszlach i piszczałkach wykonanych
z kości. Zastanawialiście
się kiedyś, z czego składa się muzyka? Przecież to oczywiste, że z dźwięków.
Ale muzyka nie jest wyłącznie zbiorem dźwięków, posiada także różne elementy,
które ze sobą współgrają. Są to m.in.:
·
Melodyka
- to po prostu logicznie poukładane dźwięki różnej wysokości - czyli
melodia;
·
Rytmika
- to sposób rozmieszczenia dźwięków w czasie - czyli rytm;
·
Harmonia
- to współgranie dźwięków, czyli po prostu akordy w utworze;
·
Dynamika
- dotyczy siły dźwięku, czyli tego, czy
gramy głośno, czy cicho;
Do tworzenia muzyki tak jak do czytania potrzebne są
literki, które nazywamy nutami. Ich zapis jest
podstawą jakichkolwiek form muzykowania. To one mówią artyście co ma
zagrać i w którym momencie . Zapis nutowy jest swoistym alfabetem znaków, które
odpowiednio odczytane (zaśpiewane lub zagrane na instrumencie), pozwalają na
zaistnienie muzyki. Podobnie jak myśli nasze przekazujemy za pomocą słów,
układających się z kolei w zdania, a te następnie w większe całości, tak myśli
muzyczne wyrażamy za pomocą dźwięków, które łączą się w pewne grupy, w coraz to
większe elementy, tworząc w końcu całe utwory muzyczne. Zapis nutowy powstaje
poprzez nanoszenie określonych znaków muzycznych na pięciolinię.
NUTY
Różnorodna postać nut służy do określenia ich wartości
rytmicznej, czyli długości jej trwania. W naszym przypadku będzie to bardziej
określenie tego, w którym momencie mamy zagrać następne uderzenie.
Cała nuta
Najdłuższą nutą jest cała nuta, którą wytrzymujemy na cztery,
to znaczy licząc: raz – dwa – trzy – cztery. (podstawowa wartość rytmiczna,
według niej są określane wartości innych nut)
Półnuta
Z podziału całej nuty na dwie równe części otrzymamy
dwie półnuty. Każdą z nich wytrzymujemy na dwa, czyli wyliczamy raz –
dwa. (to nuta o czasie trwania równym połowie całej nuty)
Ćwierćnuta
Mniejszą (krótszą) nutą od półnuty jest ćwierćnuta,
którą wyliczamy na raz. Liczone jest, że w takcie zmieszczą nam się one
cztery. (trwa 1/4 całej nuty, czyli połowę półnuty. Dzieli się na dwie
ósemki)
Ósemka
Każda ćwierćnuta może być podzielona na dwie krócej trwające
nuty, czyli ósemki. Tak będziemy je wyliczać w takcie: raz – i – dwa – i –
trzy – i – cztery – i. W ten sposób mamy precyzyjnie wyliczone wszystkie ósemki
w takcie. (to nuta o czasie trwania 1/8 całej nuty)
Muzyka
- wartości rytmiczne - filmik
Nuty zapisuje się na 5-ciu liniach czyli tzw. pięciolinii.
Pięciolinia – podstawowy element pisma nutowego dla
zapisu dźwięków we współczesnej notacji muzycznej. Składa się z
pięciu poziomych, równoległych linii oraz pól pomiędzy tymi liniami. N pięciolinii zapisujemy nuty.
Istnieją dwie metody nazywania dźwięków:
• nazwy literowe
• nazwy sylabowe (solmizacyjne)
• nazwy literowe
• nazwy sylabowe (solmizacyjne)
"Skaczące
nutki" - A. Bober
Pierwsza nutka, na
pierwszej linii się ustawiła.
Druga nutka, na drugą linię wskoczyła.
Trzecia nutka, na trzeciej linii usiadła,
Czwarta nutka, na czwartą linie się wkradła.
Piąta nutka, na piąta linię się wspięła,
A szósta nutka nad liniami zasnęła.
Druga nutka, na drugą linię wskoczyła.
Trzecia nutka, na trzeciej linii usiadła,
Czwarta nutka, na czwartą linie się wkradła.
Piąta nutka, na piąta linię się wspięła,
A szósta nutka nad liniami zasnęła.
Piosenka
dla przedszkolaka - gama- wprowadzenie
Gama
Piosenka dla Dzieci | Teoria Muzyki dla Maluchów | Music Steps London
Alfabet
muzyczny" (SŁOWA) piosenka z filmu "Dźwięki muzyki"
Gdy wesoły czas
zabawy,
niech rozbrzmiewa: do,
re, mi.
Wtedy wiem, że jest ci
dobrze,
wtedy wiem, że fajnie
ci.
Jeśli ci wesoło teraz,
zanuć ze mną: fa, sol,
la.
Jeśli radość cię
rozpiera,
śpiewaj głośno tak jak
ja.
Niech radosne płyną
dźwięki.
W szybkim rytmie: si i
do.
Czy odnajdziesz z gamy
dźwięki?
W tym wierszyku
wszystkie są.
Można
zadać dziecku pytania:
O
jakich dźwiękach była mowa w wierszyku?, Co powstaje z zaśpiewania tych
dźwięków w odpowiedniej kolejności? Co czujemy, gdy możemy się bawić?; Jak
można wyrazić swoją radość?
Symulacja
kształcąca wrażliwość słuchową, utrwalający znajomość dźwięków gamy C dur.
Aby zapisać nuty na pięciolinii potrzebny jest nam jeszcze klucz.
Po co nam ten klucz? Klucz, który znajduje się na początku każdej pięciolinii
(dokładnie po jej lewej stronie), jest znakiem wyznaczającym położenie dźwięku,
zwanego dźwiękiem kluczowym, a w stosunku do niego pozostałe dźwięki.
Najczęściej spotykanym kluczem jest klucz wiolinowy.
Klucz
wiolinowy
Pani
nutka - Rytm
Metrom
Ćwiczenia
– utrwalanie poznanych wiadomości
Dopasuj obrazy do nazw nut
Ułóż nuty pod względem długości trwania od
najdłuższej do najkrótszej (przesuwaj za niebieskie punkty w lewo lub w prawo).
6. Rodzaje muzyki
Gatunki muzyczne
7. Z wizytą w filharmonii
Z
wizytą w filharmonii
W
filharmonii
Orkiestra
symfoniczna - tajniki muzyki i Smyki
Piosenka
Koncert (słowa!)
ORKIESTRA
DYRYGENT
Marsz
Radeckiego.
8. Dawne instrumenty muzyczne
Ludowe
instrumenty muzyczne
https://docs.google.com/presentation/d/12DMjov-Qs7EXh5LZEXUa8QYRXjpTFFI1jz0ecvh5I20/edit?usp=sharing
Jak brzmią dawne instrumenty?
Tworzenie
muzyki
9. Skojarzenia z muzyką – włączamy fragmenty utworów i prosimy dziecko, aby spróbowało
odpowiedzieć, do jakich wydarzeń, uroczystości najlepiej pasują te utwory.
Propozycje:
Wszyscy są
witam Was
Przywitajmy się wesoło
Nazywają mnie poleczka
We wish you
Walc kwiatów
Krakowiaczek-przedszkolaczek
Mazurek Dąbrowskiego
Walc Mendelsona
Happy Birthday.
Happy
Birthday
tradycyjny
utwór okolicznościowy, autor nieznany
Sto
lat, sto lat
niech
żyje, żyje nam.
Sto
lat, sto lat
niech
żyje, żyje nam.
Jeszcze
raz, jeszcze raz,
niech
żyje, żyje nam,
niech
żyje nam.
|
tradycyjny
utwór okolicznościowy, autor nieznany
Happy
birthday to you,
Happy
birthday to you,
Happy
birthday dear (Teddy),
Happy
birthday to you!
|
10.
Wielcy muzycy
Wysłuchanie
opowiadania J. Waszczuk „ O Fryderyku Chopinie”.
Mama, odbierając Karola z przedszkola, powiedziała:
– Muszę zaprowadzić cię do dziadka Romana, ponieważ mam do załatwienia jeszcze mnóstwo spraw.
Dziadek przywitał chłopca pyszną szarlotką i sokiem. Z daleka dobiegała cicha muzyka.
– Ładna ta muzyka – powiedział Karol – co to jest?
– A to muzyka Fryderyka Chopina, wielkiego kompozytora – odpowiedział dziadek. – To najsławniejszy polski kompozytor w naszej historii, znany na całym świecie. Urodził się w Polsce w Żelazowej Woli. Ma takie dziwne nazwisko, ponieważ jego tata był Francuzem. Chopin był geniuszem, na fortepianie nauczył się grać sam.
– Bez niczyjej pomocy? – zdziwił się Karol.
– Tak, a gdy miał sześć lat, potrafił zagrać każdą usłyszaną melodię – dodał dziadek.
– Co działo się dalej? – dopytywał chłopiec.
– W wieku dwudziestu lat Fryderyk Chopin wyjechał do Francji, do Paryża. Tam zrobił błyskawiczną karierę. Był znanym i cenionym kompozytorem. Zarabiał na życie, dając lekcje gry na fortepianie bardzo bogatym ludziom. Od młodych lat chorował na gruźlicę. Umarł w młodym wieku, ale zdążył napisać wiele pięknych utworów – opowiadał dziadek Zbyszek.
– A może teraz, dziadku, posłuchamy twojego ulubionego utworu skomponowanego przez
Chopina? – poprosił Karol.
Dziadek z wnuczkiem usiedli wygodnie na kanapie i wsłuchiwali się w magiczne dźwięki Poloneza As-dur.
Rozmowa na temat wysłuchanego opowiadania
- na jakim instrumencie grał Fryderyk,
- gdzie się urodził,
- kto nauczył Fryderyka grać na fortepianie,
- w jakim wieku zmarła Fryderyk.
Mama, odbierając Karola z przedszkola, powiedziała:
– Muszę zaprowadzić cię do dziadka Romana, ponieważ mam do załatwienia jeszcze mnóstwo spraw.
Dziadek przywitał chłopca pyszną szarlotką i sokiem. Z daleka dobiegała cicha muzyka.
– Ładna ta muzyka – powiedział Karol – co to jest?
– A to muzyka Fryderyka Chopina, wielkiego kompozytora – odpowiedział dziadek. – To najsławniejszy polski kompozytor w naszej historii, znany na całym świecie. Urodził się w Polsce w Żelazowej Woli. Ma takie dziwne nazwisko, ponieważ jego tata był Francuzem. Chopin był geniuszem, na fortepianie nauczył się grać sam.
– Bez niczyjej pomocy? – zdziwił się Karol.
– Tak, a gdy miał sześć lat, potrafił zagrać każdą usłyszaną melodię – dodał dziadek.
– Co działo się dalej? – dopytywał chłopiec.
– W wieku dwudziestu lat Fryderyk Chopin wyjechał do Francji, do Paryża. Tam zrobił błyskawiczną karierę. Był znanym i cenionym kompozytorem. Zarabiał na życie, dając lekcje gry na fortepianie bardzo bogatym ludziom. Od młodych lat chorował na gruźlicę. Umarł w młodym wieku, ale zdążył napisać wiele pięknych utworów – opowiadał dziadek Zbyszek.
– A może teraz, dziadku, posłuchamy twojego ulubionego utworu skomponowanego przez
Chopina? – poprosił Karol.
Dziadek z wnuczkiem usiedli wygodnie na kanapie i wsłuchiwali się w magiczne dźwięki Poloneza As-dur.
Rozmowa na temat wysłuchanego opowiadania
- na jakim instrumencie grał Fryderyk,
- gdzie się urodził,
- kto nauczył Fryderyka grać na fortepianie,
- w jakim wieku zmarła Fryderyk.
Mały Chopin Teatr dla dzieci
Ucho do klasyki! Fryderyk Chopin
Ucho do klasyki! Wolfgang
Amadeusz Mozart
Antonio Vivaldi -
"Wiosna"
Wedding March - Felix
Mendelssohn
Ekran
interaktywny kształcący wrażliwość słuchową, utrwalający znajomość dźwięków
gamy C dur.
Ekran
interaktywny kształcący wrażliwość słuchową, utrwalający znajomość dźwięków
gamy C dur.
Jak słyszymy - filmik edukacyjny.
25 kwietnia obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Świadomości Zagrożenia
Hałasem, który został utworzony, aby
uświadomić wpływ głośnych dźwięków na nasze zdrowie i komfort życia.
Pomysłodawcami było Towarzystwo Higieny Akustycznej w 2000 roku.
Startujący samolot, koncert ulubionego zespołu rockowego, słuchanie
muzyki przez słuchawki w drodze do pracy, rozmowa ze znajomymi, szelest liści… Na
co dzień dźwięk otacza nas z każdej możliwej strony.
PAMIĘTAJMY -
wszechobecny hałas może źle wpływać na nasze zdrowie...
A nawet:
- prowadzić do chorób układu krążenia
- powodować długotrwały stres
- prowadzić do rozdrażnienia
- zakłócać wypoczynek oraz sen
- prowadzić do chorób układu krążenia
- powodować długotrwały stres
- prowadzić do rozdrażnienia
- zakłócać wypoczynek oraz sen
A więc…
UWAGA NA
DECYBELE!
Po więcej
informacji można sięgnąć tutaj:
Hałasowanie
- słuchanie opowiadania Grzegorza Kasdepke i rozmowa na temat jego treści.
Kuba i Buba
musieli przyznać, że pan Waldemar, przyjaciel babci Joasi, to rzeczywiście bardzo
kulturalny pan. Do tego stopnia, że czasami wręcz wstydził się chodzić z
naszymi sympatycznymi bliźniakami po mieście – i to tylko dlatego, że, dajmy
na to, naszła je ochota pobić się lub powyzywać. Ale któregoś razu to pan
Waldemar narobił Kubie i Bubie wstydu – i to w muzeum!
– Jak tam w
szkole?! – ryknął, gdy już się spotkali przed kasą muzeum.
Kuba i Buba aż
podskoczyli z wrażenia. Babcia Joasia przygryzła wargi i dyskretnie rozejrzała
się dookoła. Pani bileterka, ogłuszona doniosłym głosem pana Waldemara,
przetykała sobie właśnie ucho.
– Nadal macie
najwięcej uwag w całej klasie?!… – ryczał pan Waldemar. – Nie martwcie się, za
moich czasów kazano klęczeć na grochu!… Może dlatego mam teraz takie
powykręcane kolana!…
Pani bileterka
pospiesznie skręcała kulki z papieru – najwyraźniej zamierzała wepchnąć je
sobie w uszy.
– Dlaczego pan
Waldemar tak hałasuje? – szepnął Kuba, zerkając ze zdziwieniem na babcię
Joasię. – Zawsze był taki kulturalny…
– Chyba
wyczerpały się baterie w jego aparacie słuchowym – westchnęła zarumieniona babcia.
– To pan
Waldemar jest kulturalny na baterie?! – osłupiała Buba.
Ale babcia nie
zdążyła nic odpowiedzieć, bo pan Waldemar podszedł właśnie do kasy – no i
trzeba było zająć się zemdloną bileterką.
Prowadzimy rozmowę z dziećmi: Czy zapamiętaliście, dokąd
wybrali się Kuba i Buba? Kto im towarzyszył? Dlaczego pan Waldemar tak głośno
mówił? Czy to jest kulturalne zachowane, gdy mówimy bardzo głośno w
publicznych miejscach? Dlaczego? Jeśli dzieci mają trudność z odpowiedzią na
któreś pytanie, można przeczytać raz jeszcze odpowiedni fragment tekstu.
Nagranie
dźwiękowe wyjaśniające czym jest hałas i jak głośne są często spotykane
dźwięki. http://scholaris.pl/resources/run/id/103601
Co
jest głośne? Co jest ciche?
Jak
działa słuch – film, gra edukacyjna
Czy
masz dobry słuch?
11. „H jak harfa” – prezentacja litery w wyrazie.
Prezentacja planszy z literą h, H. wskazywanie modelu wyrazu
z podziałem na sylaby. Prosimy dzieci o wyklaskanie słowa zgodnie z modelem
sylabowym: har-fa, jednocześnie wskazuje kolejne pola na planszy. Dzieci liczą
sylaby w wyrazie. Można zaproponować inny gest, który pozwoli łatwo pokazać
podział na sylaby, np. tupanie, dotykanie podłogi palcem.
Następnie
wskazujemy na planszy model głoskowy wyrazu z pól niebieskich (spółgłoski) i
czerwonych (samogłoski), i prowadzimy zabawę z analizą głoskową tak jak
wcześniej z sylabową. Dziecko przeliczaja głoski, wspomagając się polami
widocznymi na tablicy.
Prezentacja
sposobu pisania liter H, h. Prosimy dziecko, by napisało litery palcem na
dywanie i w powietrzu. Zwracamy uwagę na kierunek pisania litery oraz na jej
miejsce w liniaturze.
HARFA
'Hallelujah''
com harpa
Znajdź
wszystkie wielkie litery
Znajdź
litery
12.
Zabawy matematyczne
Znajdź
cyfrę
Rozpoznawanie
liczb ze słuchu (1-20) – W każdym zadaniu usłyszysz pewną liczbę z zakresu
1-20. Ćwiczenie polega na tym, by wskazać liczbę, którą przed chwilą
wypowiedział lektor. Dla utrwalenia pisowni będziesz widzieć także słowny zapis
pożądanej liczby.
13.
Zabawy plastyczne
Jak
narysować instrumenty muzyczne
Jak
narysować nuty
14.
Zabawy muzyczne
Piosenka
„Jestem muzykantem”
Jestem
muzykantem, konszabelantem (pokazujemy na siebie)
My muzykanci, konszabelanci. (pokazujemy na siebie nawzajem)
Ja umiem grać i my umiemy grać: (pokazujemy na siebie i na siebie nawzajem)
na skrzypcach, na skrzypcach (udajemy grę na skrzypcach)
My muzykanci, konszabelanci. (pokazujemy na siebie nawzajem)
Ja umiem grać i my umiemy grać: (pokazujemy na siebie i na siebie nawzajem)
na skrzypcach, na skrzypcach (udajemy grę na skrzypcach)
dylu
dylu dylu dylu
dylu
dylu dyl
Jestem
muzykantem, konszabelantem
My muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać i my umiemy grać:
Na trąbie, na trąbie (udajemy grę na trąbce)
trutu tutu, trutu tutu
trutu trutu tu
My muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać i my umiemy grać:
Na trąbie, na trąbie (udajemy grę na trąbce)
trutu tutu, trutu tutu
trutu trutu tu
Jestem
muzykantem, konszabelantem
My muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać i my umiemy grać:
Na flecie, na flecie (udajemy grę na flecie)
My muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać i my umiemy grać:
Na flecie, na flecie (udajemy grę na flecie)
Frli
firli firli
filrli
firli firli fir
Jestem
muzykantem, konszabelantem
My muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać i my umiemy grać:
na bębnie, na bębnie (udajemy grę na bębenku)
bum tarara, bum tarara,
bum tarara bum
My muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać i my umiemy grać:
na bębnie, na bębnie (udajemy grę na bębenku)
bum tarara, bum tarara,
bum tarara bum
Jestem
muzykantem, konszabelantem
My muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać i my umiemy grać:
na wszystkim
dylu dylu
My muzykanci, konszabelanci.
Ja umiem grać i my umiemy grać:
na wszystkim
dylu dylu
trutu
tu tu
firli
firli
bum
ta r ara
dylu
dylu
trutu
tu tu
firli
firli
bum
Piosenki
dla dzieci - Jestem muzykantem konszabelantem - Buliba.pl
Gra
orkiestra
Jak
się rozśpiewywać? Darmowa lekcja śpiewu !
Panie Janie -
karaoke dla dzieci
Zebrał
cudną Jaś kapelę
Rytmy
A
Guide to Rhythm Reading:
Zabawy
rytmiczne
Dźwięki
wysokie i niskie w podskokach
Dzwięki
wysokie i niskie
Wartości
rytmiczne w podskokach
Musical
Instruments Quiz
Śpiewające
ptaszki
15.
Zabawy ruchowe
Śpiewające
Brzdące - A ram sam sam
Ćwiczenia
dla dzieci - prawidłowa postawa
16.
Gry edukacyjne
Gry muzyczne
Zagraj
melodię Panie Janie
Puzzle
on-line
Instrumenty
- memory muzyczne
17.
Karty pracy
18.
Religia
Przedszkole
Zerówka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz