Jak mogą
Państwo w codziennych aktywnościach wesprzeć swoje dziecko?
Aby utrwalić
wiadomości o zwierzętach możecie Państwo (jeśli już będzie można) udać się z dzieckiem
do zoo, obejrzeć film przyrodniczy lub przejrzeć albumy ze zwierzętami. Starsze
dzieci powinno próbować odczytywać samodzielnie nazwy zwierząt. Warto także
ćwiczyć z dzieckiem przeliczanie obiektów w najbliższym otoczeniu, a także
dodawanie i odejmowanie w zakresie 10 lub więcej.
I. Świat zwierząt w Polsce
Wędrówka do lasu – zabawa
ruchowo- naśladowcza, rozwijanie
kreatywności ruchowej, ćwiczenia słuchowe. Powiedz dziecku, że wybierzemy się
na spacer do lasu.
Odgłosy lasu:
https://chomikuj.pl/andziatam/PRZEDSZKOLE+MATERIA*c5*81Y/odg*c5*82osy+natury+r*c3*b3*c5*bcne/16+Odg*c5*82osy+lasu,3833908813.mp3(audio) i
zachęć dziecko by:
– stawiało duże kroki, by ominąć mech,
– szło na palcach i odgarniało rękoma gałęzie,
– przeskakiwało przez napotkany strumyk,
– udawało dzika- chodziło na czworakach,
– naśladowało dzięcioła- machało rękoma i stukało rękoma
w podłogę na zmianę,
– udawało jelenia- powoli chodziło na czworakach i
przeciągało się.
Mieszkańcy lasu - rozmowa z
dziećmi inspirowana ilustracjami. Pokażcie dzieciom poniższe ilustracje. Zadaniem dzieci
będzie nazwać poszczególne zwierzęta oraz podzielić ich nazwy na sylaby lub głoski z
równoczesnym wyklaskiwaniem. Dzieci opisują
poszczególne zwierzęta. Mówią, które znają, a których nie, następnie odczytują
nazwy z podziałem na zwierzęta roślinożerne i drapieżniki.
Roślinożerne:
SARNA
JELEŃ
ZAJĄC
WIEWIÓRKA
DZIK
Drapieżniki:
WILK
LIS
KUNA
BORSUK
SOWA
Pytania pomocnicze: Jak myślicie, co jedzą zwierzęta
roślinożerne, a czym odżywiają się drapieżniki? Jak powinniśmy zachowywać się w
lesie? Jak należy się zachować, kiedy zobaczymy w lesie dzikie zwierzę? Dlaczego kontakt z dzikimi zwierzętami może
być niebezpieczny? Co może się stać, gdy napotkamy żmiję, niedźwiedzia,
wilka, dzika?
Zwracamy uwagę na to, że dzikie zwierzęta atakują ludzi wyłącznie
w sytuacji zagrożenia. Raczej chronią się przed ludźmi niż wychodzą im
naprzeciw.
Zwierzęta w
lesie
Możecie również obejrzeć animację na temat leśnych zwierząt:
Ciekawostki o niedźwiadkach. Zwierzęta dla dzieci. Lulek.tv
W lesie - Piosenka i film edukacyjny dla dzieci - Lulek.tv
Leśne zwierzęta - Nauka zwierząt dla dzieci po polsku - odgłosy
zwierząt
Zwierzęta leśne - ekran interaktywny doskonalący znajomość
nazw zwierząt żyjących w lesie.
Pies przyjacielem człowieka
Rasy
psów
Zadajemy
pytanie, czy prawdziwe jest powiedzenie: Pies przyjacielem człowieka.
Jeśli tak, to w jakich sytuacjach przejawia się ta przyjaźń? Dzieci podają
przykłady. Można też przypomnieć w jaki sposób należy dbać o psa.
Bądźmy bezpieczni – tworzenie z dziećmi kodeksu właściwego zachowania
się wobec nieznanych zwierząt. Prowadzimy rozmowę, podczas której dzieci
ustalają zasady, jakich należy przestrzegać wobec nieznanych zwierząt.
Kodeks:
Trzymamy
ręce z dala od ogrodzenia, za którym jest
zwierzę!
Stoimy
bez ruchu, gdy pies nas wącha!
Nigdy
nie dotykamy nieznanych zwierząt.
Gdy
chcemy pogłaskać psa, zawsze musimy o to zapytać jego właściciela.
W zoo
stoimy za barierkami!
Utrwalenie zasad - czego nie wolno robić, kiedy spotka się na swojej
drodze obcego psa (podchodzić zbyt blisko, zaczepiać, zabierać czegoś,
uciekać), chętne dzieci rysują lub zapisują daną zasadę na arkuszu papieru.
Pytania
pomocnicze: Czy wszystkie psy są przyjazne? Czy można pogłaskać nieznanego
psa? Czy należy uciekać przed psem, który nas goni? Czy można odwracać się
tyłem do dużego psa? Czy można patrzeć psu prosto w oczy? Jaką pozycję przyjąć
w razie ataku psa? W jakich sytuacjach psy bywają groźne, agresywne?
Pies,
gdy zamierza zaatakować, wysyła następujące sygnały: jeży sierść, „kładzie”
uszy, stoi na sztywnych łapach, ma uniesiony ogon, ma odsłonięte, dobrze
widoczne zęby, warczy. Jeśli pies zaatakuje, należy: Zachować spokój. Wezwać pomoc (jeśli
to możliwe i ktoś dorosły jest w pobliżu). Nie uciekać (pies ma
wrodzony instynkt drapieżcy i podejmie pogoń). Nie szarpać się (zwierzę
zaciśnie szczęki jeszcze mocniej). Nie patrzeć mu w oczy (zwierzę
poczuje się drażnione i prowokowane). Przyjąć pozycję „żółwia”.
Prezentacja
pozycji „żółwia”. Dziecko powtarza ćwiczenie kilkakrotnie:
– spleść dłonie do wewnątrz,
– schować kciuki do środka,
– założyć ręce na kark i osłonić nimi również uszy,
– przykucnąć,
– przyciągnąć głowę do kolan,
–
rozstawić stopy na zewnątrz.
„Groźny pies” – zabawa
ruchowa połączona z nauką postawy obronnej podczas ataku psa. Rodzic proponuje,
by dziecko udawało wyjście na spacer do parku. Dziecko chodzi, biegaj,
podskakuje. Na hasło: Uwaga, groźny pies! Robimy
żółwika dzieci przyjmują tzw. pozycję „żółwika”. Wcześniej rodzic
prezentuje układ ciała: klęk, oparcie pupy na piętach, przyciągnięcie brzucha
do kolan, nakrycie karku i uszu splecionymi dłońmi – udawanie żółwia w
skorupie. Po usłyszeniu klaśnięcia dzieci ponownie chodzą, biegają. Zabawę
powtarzamy kilka razy.
Zasady
bezpieczeństwa podczas zabawy z psem - bajka edukacyjna dla dzieci
Pamiętacie nasze spotkanie z behawiorystą?
10
najbardziej inteligentnych ras psów”- oglądanie filmu edukacyjnego, analiza
treści.
Odpowiedzcie na pytania:
Który pies najbardziej Ci się spodobał?
Który z psów byłby najlepszy dla Twojej rodziny, jako opiekun, stróż?
Ile psów pojawiło się w filmie?
Który z psów byłby najlepszy dla Twojej rodziny, jako opiekun, stróż?
Ile psów pojawiło się w filmie?
10 WYJĄTKOWYCH ZWIERZĄT ŻYJĄCYCH W POLSCE
II. Polskie Parki
Narodowe
W harmonii z przyrodą
Polskie Parki Narodowe - Dobre maniery
Parki Narodowe Polski
Lekcja interaktywna wprowadzająca tematykę parku jako
miejsca odpoczynku oraz ochrony roślin i zwierząt. Zwraca szczególną uwagę na
postawy i zachowania proekologiczne
Pomnik przyrody
Wycieczka po parkach
III. Zwierzęta świata
Prezentujemy
dzieciom mapę świata, wskazujemy kontynenty i podajemy ich nazwy. Prezentujemy
fotografie zwierząt zamieszkujących różne kontynenty. Zwraca uwagę na ich
wygląd, sposób poruszania się, budowę. Pytamy dzieci, co wiedzą na temat
zwierząt przedstawionych na fotografiach.
8 czerwca przypada Światowy Dzień Oceanów.
Mapa
Zwierzęta Świata dla dzieci
Opowiadamy dzieciom o najbardziej niebezpiecznych zwierzętach, które nazwano „Wielką Piątką Afryki” (Big Five): lwa, słonia afrykańskiego, nosorożca czarnego, lamparta, bawoła afrykańskiego. Zwraca uwagę na przystosowanie się zwierząt do środowiska, w którym żyją.
Opowiadamy dzieciom o najbardziej niebezpiecznych zwierzętach, które nazwano „Wielką Piątką Afryki” (Big Five): lwa, słonia afrykańskiego, nosorożca czarnego, lamparta, bawoła afrykańskiego. Zwraca uwagę na przystosowanie się zwierząt do środowiska, w którym żyją.
Lew – łapy zakończone
ostrymi pazurami, silne szczęki doskonałe do powalania i zabijania nawet bardzo
dużych zwierząt, groźnie wyglądająca grzywa, która zwiększa przewagę samca
broniącego terytorium stada, stanowi naturalną ochronę głowy i szyi podczas
walki.
Słoń afrykański– duże
uszy wykorzystywane do chłodzenia, długa trąba zakończona dwoma palczastymi
wyrostkami służąca do oddychania, wąchania, picia, kąpieli, zbierania
pożywienia i zrywania gałęzi z wyższych partii drzew, ciosy służące do obrony,
miękka i delikatna spodnia strona stóp, dzięki czemu słoń może poruszać się
bezszelestnie. Po kąpieli słonie obsypują wilgotną skórę piaskiem, a powstała w
ten sposób warstwa kurzu i błota pomaga im chronić się przed słońcem i owadami.
Nosorożec czarny –
żywi się zróżnicowanym pokarmem roślinnym, ma szerokie i płaskie zęby trzonowe
służące mu do rozcierania liści. Róg wykorzystuje do obrony. Gruba skóra
stanowi ochronny pancerz a tarzanie się w błocie pomaga utrzymać niską
temperaturę ciała i chroni przed pasożytami. Nosorożec biega bardzo szybko.
Lampart – dzięki
ubarwieniu jest prawie niewidoczny wśród traw lub liści drzew. Ma szerokie łapy
z ostrymi pazurami. Cechują go niebywała zwinność i siła – lamparty potrafią
się wspinać, wciągnąć na drzewa ofiary trzy razy cięższe od siebie. Lampart
potrafi świetnie pływać i wykonywać siedmiometrowe skoki.
Bawół afrykański jest
roślinożercą o ogromnej wadze (zwykle od 500 do 900 kg). Osadzone na dużej
głowie potężne, ostre rogi służą do obrony i ataku. Bawoły mają silne kończyny,
które są zakończone dwoma palcami pokrytymi racicami).
Zadajemy pytania: Dlaczego zwierzęta z Wielkiej Piątki Afryki
uważa się za najniebezpieczniejsze zwierzęta świata? Dzieci zgłaszają swoje
pomysły i wymieniają poglądy. (Te zwierzęta są znane z waleczności, zwłaszcza
gdy bronią młodych lub zostaną zranione).
Wielka 5 Afryki
Dzikie
zwierzęta - materiał edukacyjny dla dzieci. Zobacz i czytaj nazwy
zwierząt.
Kolorowe papugi – zapoznanie z wyglądem i zwyczajami papugi. Obejrzyjcie
filmik z gdańskiej papugarni: https://www.youtube.com/watch?v=X-8E_lsAyRQ&feature=emb_logo
Podczas oglądania zachęcajcie dziecko do
zwrócenia uwagi na ubarwienie papug- mogą określać ich kolory. Powiedzcie dziecku,
że papugi, które żyją w naszych domach lub w zoo muszą być chronione w klatkach
bądź zamkniętych pomieszczeniach, duże klatki nazywają się woliery. Większość papug żyje na wolności - w lasach
tropikalnych. Papugi żywią się nasionkami - są roślinożercami.
Ara – porozmawiaj z nami
zaraz – wdrażanie do
wyraźnego mówienia. Zwróćcie dzieciom uwagę na umiejętności papug. Zastanówcie
się: Co potrafi robić papuga?. Odpowiedzi poszukajcie w wierszyku J. Brzechwy.
Papuga Jan Brzechwa
„Papużko,
papużko,
Powiedz mi coś na uszko.”
„Nic nie powiem, boś Ty plotkarz,
Powtórzysz każdemu, kogo spotkasz.”
Powiedz mi coś na uszko.”
„Nic nie powiem, boś Ty plotkarz,
Powtórzysz każdemu, kogo spotkasz.”
Powiedz dziecku, że teraz zamieni się w papugę i jego
zadaniem będzie powtarzanie za Tobą. Poproś dziecko, aby wyraźnie powtarzało za
tobą poszczególne sylaby:
AR, AR, AR
ER, ER, ER
OR, OR, OR
DRA, DRO, DRE
TRA, TRO, TRE
BRU, BRY, BRA
ATRA, ATRE, ATRO
RA, RO, RE, RI
GRA, GRO, GRE
Gatunki
papug - film
Ara ararauna
Loluś - gadająca papuga
Śpiewające
Brzdące - Ara papuga dzika - Piosenki dla dzieci
Zabawy
słowne z nazwami zwierząt, np. dzielenie nazw na sylaby lub głoski, podawanie pierwszej
i ostatniej sylaby lub głoski, zapisywanie wyrazów.
Dzikie zwierzęta świata
Galeria zwierząt afrykańskich
Jakie słyszysz zwierzę? – zabawa dźwiękowa. Zadaniem
dzieci jest odgadnięcie, jakie zwierzę właśnie słyszały.
Zwierzęta - odgłosy zwierząt dla dzieci.. Animal Sounds for
Children
Dzikie zwierzęta - nauka dzikich zwierząt dla dzieci po
polsku - odgłosy zwierząt
Dzikie zwierzęta -
ekran interaktywny doskonalący umiejętność rozpoznawania i znajomość
pisowni nazw dzikich zwierząt – dla starszych przedszkolaków
Dzikie zwierzęta
Co to za zwierzę? – gra interaktywna
W oceanie
(gra interaktywna)
Dzikie
zwierzęta - na jaką głoskę? (gra
interaktywna)
„Zwierzęta małe
i duże” – wysłuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści. Prosimy o
uważne słuchanie i zapamiętanie, czym różni się pszczoła od osy, jakie
zwierzęta mają podobny kolor skóry, dlaczego konie noszą takie dziwne nazwy. Można
pokazać zdjęcia tych zwierząt, by dzieciom było łatwiej skupić się na treści
opowiadania.
„Zwierzęta małe
i duże” Maciej Bennewicz
– Osa! – Ada zaczęła nerwowo machać rękami, żeby odgonić
owada.
– To nie jest osa, tylko pszczoła – stwierdziła spokojnie
babcia. – Przestań machać, to spokojnie odleci i nic ci nie zrobi. A jak
machasz, to możesz ją tylko zdenerwować. Pomyśli, że chcesz jej zrobić krzywdę.
– Skąd wiesz, babciu, że to pszczoła? – spytała Ada.
– Mój tata był pszczelarzem, a teraz mój brat, Stanisław,
również zajmuje się pszczelarstwem. Całe dzieciństwo mieszkaliśmy z pszczołami.
Osy są dłuższe i jaśniejsze od pszczół. A pszczółki są krępe, grubiutkie i
ciemne. Mają też więcej brązowych włosków. Pewnie szukała tutaj pyłku kwiatów.
Pszczoły rzadko kogoś żądlą bez powodu, to bardzo pożyteczne owady.
– Wiem, babciu, robią miód – stwierdziła Ada.
– Tak, aniołku. – Babcia czasem w ten miły sposób zwracała
się do Ady. – Pszczoły wytwarzają miód z pyłku kwiatów. Muszą się dużo
napracować, żeby zebrać zapasy. Jeden słoiczek miodu to praca setek pszczół.
– Babciu, a skąd pszczoły wiedzą, dokąd mają lecieć po ten
pyłek, z którego robią miód – spytał Adam. – Przecież nie potrafią mówić. Nie mogą
spytać o drogę, nie mają też map ani nawigacji.
– Pszczoły wylatują z ula na zwiad. Jeśli któraś z nich
znajdzie pole pełne smakowitego pyłku kwiatowego, na przykład kwitnącego
rzepaku, lub aleję lip, wówczas zbiera pyłek i wraca do ula. Na miejscu informuje
pozostałe pszczoły w ich specjalnym, tajemniczym języku.
– W tajemniczym języku? – zdziwił się Adam.
– Tak – przytaknęła babcia. – Pszczółka tańczy i w ten
sposób pokazuje innym pszczołom, którędy lecieć na pole obfite w pyłek, jak
jest daleko i jakie znaki po drodze wskażą właściwy kierunek.
– Tańczy? – powtórzyła Ada.
– Tak jest, macha skrzydełkami, wykonuje specjalne kroki i
to jest tajemnicza mowa pszczół. Inne się przyglądają, a potem, żeby zapamiętać
trasę, naśladują ruchy mądrej przewodniczki. I już kilka chwil później pole
jest pełne pszczół, które zbierają pyłek. Pszczoły przenoszą pyłek z kwiatu na
kwiat, dzięki czemu zapylają kwiaty, a te mogą potem zmieni się w owoce.
– A przy okazji z pyłku powstaje miód – dodała Ada.
– Znakomicie – pochwaliła ją babcia.
– Pszczoła jest prawie takiego samego koloru jak żyrafa –
stwierdził Adam, który przeglądał właśnie książkę o zwierzętach. – Czy żyrafy
też zapylają kwiaty? – Chłopiec wskazał fotografię, na której długi język
żyrafy dotykał liści na wysokim drzewie.
– Nie, syneczku – odpowiedziała babcia, która była
biologiem, dlatego znała się na zwierzętach jak nikt w rodzinie. – Żyrafy
jedzą liście. Muszą szybko obgryźć jedno drzewo akacji, gdyż ta roślina potrafi
ostrzegać inne w pobliżu przed intruzami.
– Babciu, w jaki sposób akacje ostrzegają się nawzajem? –
spytała Ada.
– Po kilku minutach obgryzania sok w liściach robi się
gorzki i przestaje żyrafom smakować. Dzięki temu akacja traci tylko trochę
liści. Gdyby nie ten ochronny zabieg, mogłaby stracić ich zbyt wiele i nie
przeżyć. Jednak dzięki mechanizmowi obronnemu chroni siebie i inne drzewa w
pobliżu, które na sygnał także gorzknieją.
– Bardzo mądre te akacje – stwierdziła Ada.
– Ciekawe, czy na świecie są jeszcze inne zwierzęta w
podobnym kolorze jak pszczoły i żyrafy – zamyślił się Adam.
– Nie mówi się „w kolorze” tylko w podobnym umaszczeniu,
prawda, babciu? – Ada zrobiła mądrą minę.
Adam wzruszył ramionami i ostentacyjnie odwrócił się,
zakrywając książkę.
– Można mówić, jak się chce – żachnął się.
– Zamiast się kłócić i robić sobie przykrość, poszukajcie
zwierząt podobnych do pszczół, czyli żółto-pomarańczowo-brązowych – zarządziła
babcia.
Pogłaskała Adama po głowie i poprosiła o przyniesienie kilku
książek. Po chwili na stole pojawiły się zdjęcia i rysunki tygrysa, szerszenia,
kota domowego, psa, kameleona i konia.
– Co do słowa „umaszczenie” to prawda, tak się mówi –
stwierdziła babcia. – Kolor zwierzęcia to inaczej jego umaszczenie. Hodowcy
koni nazywają w bardzo ciekawy sposób różne kolory, czyli umaszczenia tych
zwierząt. Na przykład koń, który wydał się wam podobny do pszczoły, nosi nazwę
srokacz albo inaczej koń maści srokatej.
Adam wstał i po chwili przyniósł kolejną książkę, tym razem
z fotografiami koni.
– Naucz nas, babciu, maści koni – zaproponował i wskazał
palcem jasnobrązowego konia z ciemnobrązową grzywą.
– To koń gniady – odpowiedziała babcia, poprawiając okulary.
Adam przerzucił kilka kartek i w końcu jego palec trafił na
szarobiałego konia w czarnobrązowe ciapki.
– Wygląda jak lody straciatella – ucieszyła się Ada. –
Uwielbiam ten smak.
– To jest maść taranta albo tarantowata – stwierdziła
babcia.
Adam wskazał czarnego konia.
– To koń kary – odpowiedział babcia. – Ten ma granatowy
połysk, więc mówi się o nim koń kruczy, bo ma umaszczenie podobne do tego
ptaka. U koni mówimy o umaszczeniu, u ptaków – o upierzeniu.
– A kruki, babciu, co to za ptaki? – spytała Ada.
– Kruki żyją bardzo długo. Najstarszy żył ponoć w Londynie
na zamku Tower. Miał 44 lata. Kruki łączą się w pary na całe życie. Potrafią
bronić swego terytorium i są wszystkożerne, czyli jedzą, co im do dzioba
wpadnie. – Babcia zaśmiała się i wyciągnęła z szafki herbatniki.
– Super, znamy już cztery umaszczenia koni! – Adam aż
klasnął w ręce z radości. – Srokacz, gniady, taranta i kary.
– Oraz zwyczaje pszczół, żyraf i kruków – uzupełniła Ada.
– Proponuję małe powtórzenie. Wydrukujemy czarno-białe
rysunki koni, a wy pokolorujecie je zgodnie z poznanym umaszczeniem.
– Super! – ucieszyły się dzieciaki.
– Babciu, a można narysować srebrnego konia – spytała Ada. –
Takiego jak jednorożec?
– Oczywiście, że tak, koń o srebrnym umaszczeniu to maść
siwa lub biała, a lekko kremowa to jeleniowata.
Srokacz, gniady, taranta i kary
Gdy razem ustawisz – będą dwie pary.
W jednym powozie cztery koniki,
Jadą w zaprzęgu zwanym kwadryga.
A piąty konik jak jednorożec
Siwą ma grzywę i białe nozdrza.
Cały jest biały, to umaszczenie
Czasem nazywa się maścią jelenia.
Po przeczytaniu
opowiadania zadajemy dzieciom pytania: O
jakich zwierzętach opowiadała babcia? Czy zapamiętaliście, czym różni się
pszczoła od osy? Skąd pszczoły wiedzą, gdzie mają lecieć po pyłek kwiatowy? Jak
myślicie, czy takie naśladowanie ruchów pszczoły jest proste? Jakie inne
zwierzęta mają „kolor” podobny do pszczół? Czy wiecie dlaczego zwierzęta mają
paski? (Paski służą za kamuflaż i zapewniają ochronę przed drapieżnikami.
Idziemy do zoo
Dziecięce Przeboje - Idziemy Do ZOO / Polskie piosenki dla
dzieci
Zoo – masaż do fragmentu
wiersza Bolesława Kołodziejskiego. Dziecko leży na brzuchu, rodzic wykonuje
masaż jego pleców. Potem następuje zmiana ról.
Zoo Bolesław
Kołodziejski
Tu w zoo zawsze jest
wesoło, (masujemy plecy otwartymi dłońmi)
tutaj małpki skaczą wkoło, (wykonujemy ruchy naśladujące skoki
po okręgu)
tutaj ciężko chodzą słonie, (naciskamy płaskimi dłońmi)
biegną zebry niczym konie, (lekko stukamy pięściami)
żółwie wolno ścieżką człapią, (powoli, lekko przykładamy
płaskie dłonie)
w wodzie złote rybki chlapią. (…) (muskamy
raz jedną, raz drugą ręką)
Zwierzątka w zoo – ćwiczenia buzi i języka
Prezentacja multimedialna
Ekran interaktywny wprowadzający i utrwalający informację na
temat zwierząt chronionych.
Zwierzęta chronione – test interaktywny
Gra
interaktywna Zwierzęta chronione
V. Czworonożni
pacjenci
Zagadka:
Jak się
nazywa taki lekarz,
którego
pacjent głośno szczeka?
Opowiadanie „Czworonożni pacjenci” Justyna Grican.
Dziś
w przedszkolu każdy opowiadał o tym, jaki zawód wykonują jego rodzice. Tata
Hani jest chirurgiem, mama Oli –kosmetyczką, a mama Kornelki pracuje w sklepie.
Rodzice Amelki prowadza własna firmę i robią piękne meble. Najbardziej jednak
podobało mi się, jak o zawodzie swoich rodziców opowiadał Marcel. Rodzice
Marcela pracują w lecznicy dla zwierząt. Są lekarzami weterynarii. Marcel mówi,
że weterynarz to taki lekarz, którego odwiedzają czworonożni pacjenci: psy,
koty, króliki, chomiki, świnki morskie, żółwie i szczury. Czworonożni i nie
tylko, bo przychodzą do nich także papugi, które nie mają apetytu i kanarki z chrypką.
Tata opowiadał Marcelowi, że bardzo często robi zwierzakom szczepionki, obcina
zbyt długie pazury, sprawdza czy mają zdrowe zęby. Zdarza się także, że musi
przeprowadzić operację lub nastawić zwichniętą nogę. To bardzo trudna praca, bo
zwierzaki nie mogą powiedzieć, w którym miejscu je coś boli. Ale rodzice
Marcela bardzo lubią swoją pracę. Lubią pomagać chorym zwierzętom, bo to
przecież nasi przyjaciele.
Pytania do powyższego opowiadania:
§ Jak
nazywa się lekarz, który leczy zwierzęta?
§ Jacy
pacjenci przychodzą do weterynarza?
§ Kiedy
weterynarz jest potrzebny zwierzętom?
§ Czy
praca weterynarza jest łatwa?
§ Dlaczego
praca weterynarza jest ważna?
Pat i świat
| Weterynarz
VI. Ciekawostki
o zwierzętach
10 najrzadszych zagrożonych zwierząt świata
Ekran interaktywny wprowadzający i utrwalający ciekawostki o
zwierzętach.
VII. Język
angielski
Lekcja interaktywna
VIII. Zabawy logopedyczne
Bańki mydlane –
ciąg dalszy…
Jak najwięcej
Mając do dyspozycji
specjalne rękawice, dzięki którym bańki nie pękają i można
je odbijać, jak piłeczkę na dłoni, zróbcie zawody. Dziecko tworzy
(powolny oddech) bańkę, a potem delikatnie podrzuca. Nikt
tu nie wygrywa, nikt nie przegrywa. Po prostu liczycie, ile
razy każdemu udało się odbić taką piłeczkę. Ta zabawa
ćwiczy precyzję i dokładność. Dziecko musi skupić uwagę
na bańce i kontrolować własne ruchy. Jeśli macie dwie rękawice,
możecie odbijać bańkę do siebie nawzajem. Trochę jak bardzo ulotny
badminton.
Tylko największa
Zabawa polega
na odnalezieniu i rozbiciu największej bańki w puli.
To znaczy, że jedna osoba wydmuchuje lub tworzy jak najwięcej baniek,
a druga chwilę obserwuje, po czym wybiera największą ze zbioru
i próbuje w nią wycelować palcem/dłonią. W ten sposób, dziecko
(zupełnie mimochodem) skupia uwagę, obserwuje, ale też
potrafi działać szybko i pod presją czasu (bo przecież
bańki nie są wieczne).
Liczenie
Z młodszymi
dziećmi, które uczą się liczyć, można bawić się w „zaklaskiwanie” baniek.
Tworzysz ich sporo, a potem wykrzykujesz jakąś cyfrę np. 3. Dziecko
ma za zadanie klasnąć tak, by odpowiednia ilość
baniek pękła, głośno przy tym licząc: 1, 2, 3. Można się też umówić,
że „zaklaskuje” bańkę na konkretne hasło np. kiedy
w piosence czy wierszu, usłyszy
słowo balon (albo jakieś inne słowo, choćby
po angielsku). Chodzi o to żeby maluch wsłuchał
się w to, co mówisz/śpiewasz/recytujesz i zareagował
na konkretne hasło. Ta zabawa nawiązuje bezpośrednio do odcinak
podcastu, w którym opowiadam o ważnej umiejętności
– słyszenie, nie tylko słuchanie:
Części ciała
To zabawa,
która generuje spore ilości śmiechu. Chodzi o to, żeby rozbić
bańkę wybraną częścią ciała. Jedna osoba robi kilka baniek,
a pozostałe (im więcej tym śmieszniej) starają się je rozbić wybraną
przez „wydmuchiwacza” częścią ciała np. łokciem, kolanem, głową. Mniejsze
dzieci mają okazję poćwiczyć przy tym szybkie orientowanie się w schemacie
ciała, a starsze po prostu pośmiać się i powygłupiać
oraz wykazać refleksem.
Czy wiesz,
ile osób można zamknąć w bańce mydlanej?
Polacy mogą się
pochwalić Światowym Rekordem Guinnessa w ilości osób zamkniętych
w jednej bańce mydlanej. Zmieścili tam 193 osoby! A wszystko
zaczęło się od takich prostych zabaw przed domem.
IX. Zabawy
matematyczne
Utrwalenie położenia przedmiotów.
„Bilety do zoo” – zabawa matematyczna. Potrzebne będą banknoty –
można wykorzystać zabawkowe lub zrobić samemu. Utrwalenie i przypomnienie
wyglądu i nominałów poszczególnych monet i banknotów.
Adam
chce kupić bilet do zoo dla siebie i dla taty. Bilet dla dorosłego kosztuje 6
zł, dla dziecka – 4 zł.
Jakimi monetami może zapłacić za swój bilet? Wybierzcie odpowiednie monety i
ułóżcie je. Czy istnieje tylko jeden sposób zapłaty?
Dzieci
dodają odpowiednie wartości, posługując się sylwetami. Można też zaproponować
inne zagadki lub zachęcić dzieci do tworzenia zadań:
Adam
zaprosił do zoo Adę. Ile zapłacą za bilety?
Ada
idzie do zoo z mamą. Ile zapłacą za bilety?
Bajki Gilusia Proste działania matematyczne: dodawanie i
odejmowanie – dla młodszych przedszkolaków
Bajki Gilusia działania matematyczne: dodawanie i
odejmowanie – dla starszych przedszkolaków
Dodawanie zwierzątek w zakresie 6 - gra interaktywna
Odejmowanie w zakresie 10
Matematyczne skoki -
ekran interaktywny utrwalający umiejętność dodawania i odejmowania w
zakresie 10.
Kolorowanka – Zwierzęta Ekran interaktywny utrwalający
umiejętność dodawania i odejmowania w zakresie 100 – dla zerówki.
Seven Steps | featuring Noodle & Pals | Super Simple
Songs
One, two, three, four, five,
six, seven
One, two, three, four, five, six, seven
one, two, three
one, two three
one, two, three, four, five, six, seven
One, two, three, four, five, six, seven
one, two, three
one, two three
one, two, three, four, five, six, seven
Całość powtarzamy 2x
Zwierzęta - ćwiczenie
spostrzegawczości
X. Zabawy
muzyczne – utrwalenie piosenek oraz zabaw muzycznych.
Stary niedźwiedź - sł. i muz. tradycyjne
Stary niedźwiedź
mocno śpi, stary niedźwiedź mocno śpi.
My się go boimy, na palcach chodzimy,
jak się zbudzi, to nas zje, jak się zbudzi, to nas zje.
Pierwsza godzina – niedźwiedź śpi.
Druga godzina – niedźwiedź chrapie.
Trzecia
godzina – niedźwiedź łapie!
Cztery
słonie, zielone słonie
Śpiewające Brzdące
- My jesteśmy żabki - Piosenki dla dzieci
Pani Zebra -
Piosenki dla dzieci
DJ Miki -
Zuzanna Żyrafa
Wieloryb
– piosenki dla dzieci
Krokodyla
znak - Piosenki dla dzieci
XI. Zabawy
plastyczne
„Sensoryczny tablet”- zabawa sensoryczna, ćwiczenie małej
motoryki, kształtowanie wrażliwości dotykowej. Przygotowujemy woreczki
strunowe, żel do włosów oraz koraliki, cyrkonie, guziki lub nawet ziarenka. Na
woreczku strunowym malujemy markerem kółko. Następnie, do woreczka przekładamy
żel oraz ozdoby. Zapinamy woreczek. Zadaniem dziecka jest przesuwanie
paluszkiem elementów w woreczku do narysowanego kółeczka – „domku”. Poniżej
szczegółowa instrukcja i prezentacja „sensorycznego tabletu”:
Woreczki sensoryczne dla dzieci - zabawa zamiast tabletu.
Sensoryczny tablet
XII. Zabawy
ruchowe
Przedszkole
Boże Ciało
dlaczego WIELKIE PRZYGOTOWANIA
Kolorowanka
Boże Ciało
0
Katecheza:
Trójca Święta
Katecheza:
Pan Jezus obecny w Najświętszym Sakramencie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz